چهارشنبه، 11 بهمن ماه 1391 برابر با 2013 Wednesday 30 January
متکدی پروری دولت مهرورز با واریز کمک نقدی
چگونه است که این ملت غنی و ثروتمند می باید هر از گاهی چشم امید به دست های پر سخاوت رئیس جمهورشان داشته باشند تا مگر از سر دلسوزی و ترحم، مبلغی از خوان کرم دولت خدمتگزار بدان ها عطا نمایند.
"صراط نیوز" – طی روزهای گذشته بود که محمود احمدی نژاد در حاشیه جلسه هیئت دولت سخن از کمک جبرانی دولت به مردم در ماه های پایانی سال به میان آورد.
رئیس جمهور با بیان این که کمکی که قرار است به مردم ارائه شود، نسبتا خوب است و می‌تواند نواقص حداقل ۷ دهک جامعه را در سال جاری جبران کند، اظهار امیدواری کرد که اواخر بهمن و حداکثر نیمه اول اسفند کمک جبرانی به مردم ارائه شود تا بخشی از فشارهای وارد شده به آنان جبران گردد.
در همین راستا اقدام اخیر دولت در اختصاص کمک جبرانی به مردم را می توان نوعی عقب نشینی تاکتیکی مهرورزان در برابر مخالفان اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها تعبیر و تفسیر نمود.
شواهد حاکی از آن است که با وجود انصراف دولت از اجرای مرحله دوم هدفمندی، مخالفان نیز به اختصاص کمک جبرانی به مردم رضایت داده و ظاهراً امتیازکی(!) را برای دولت قائل شده اند. چرا که احمدی نژاد پیشتر از این قصد بر آن داشت که با واریز وجوه بیشتر به حساب مردم، مراحل بعدی هدفمندی را به اجرا درآورد، اما با تصویب مصوبه ای در مجلس به جهت توقف فاز دوم هدفمندی، دست مهرورزان از اجرای گام های بعدی تحول اقتصادی کوتاه ماند!
فارغ از تحلیل وقایع اقتصادی حال حاضر کشور، نگاهی انتقادی و موشکافانه به سخنان اخیر رئیس خدمتگزار حاوی نکات جالبی است که تامل در آن، روشنگر بسیاری از مقاصد خواهد بود.
احمدی نژاد در حالی وعید کمک های جبرانی به مردم را می دهد که گویی سخنان چند هفته گذشته خود در صحن علنی مجلس را از یاد برده است!
وی در روزی که اظهاراتش در صحن علنی مجلس با حاشیه های همراه شد در جملات پایانی خود خاطرنشان کرد: «ملتی که قالی می بافد نباید روی حصیر زندگی کند. ملتی که این همه ثروت دارد نباید این مشکلات را داشته باشد.»
حال چگونه است که این ملت غنی و ثروتمند می باید هر از گاهی چشم امید به دست های پر سخاوت رئیس جمهورشان داشته باشند تا مگر از سر دلسوزی و ترحم، مبلغی از خوان کرم دولت خدمتگزار بدان ها عطا نمایند.
اینگونه کمک ها نه تنها دردی از مشکلات لاینحل اقتصادی مردم را دوا نخواهد کرد بلکه حیثیت مردم آبرودار ایران را به سخره خواهد گرفت.
شاید در ابتدای امر این دست مساعدت های مالی، عافیت بخش به نظر برسند اما فرجام آنها جز عاقبت به شر نخواهد بود چرا که با پرداخت کمک نقدی به مردم، علاوه بر افزایش نقدینگی و رشد تقاضای کاذب، نابسامانی در بازار عرضه و تقاضای کشور بیش از گذشته خواهد شد.
اگر دولت عدالت محور مصمم به رفع مشکلات اقتصادی کشور است، در ابتدا می بایست تمام مساعی و همت خود را بر سامان دادن بازار سکه و ارز و ایضاً ثابت نگه داشتن نرخ محصولات مصرفی خانوارهای ایرانی به کار گیرد و سپس بحث هبه و پیشکش و کمک های جبرانی را مطرح کند!
آنطور که رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس عنوان کرده بنا بر فرموده اخیر رهبری معظم انقلاب، خطاب به مسئولین دولتی؛ "در روزهای آخر سال می باید فکری به حال مردم کرد."
با وجود تأویل های متعددی که از توصیه های حکیمانه رهبری انقلاب قابل استنباط خواهد بود، مسئولین دولت و در رأس آن رئیس خدمتگزار ترجیح دادند که راحت ترین راه حل که همان کمک مستقیم مالی به مردم باشد را برگزیدند؛ غافل از آنکه هیچ گاه آسان ترین گزینه، بهترین راهکار نبوده و نیست!
برخی کارشناسان معتقدند که دولت علاقه مند است تا کمک روزهای پایانی سال را به صورت نقدی به حساب مردم واریز کند تا طعم شیرین افزایش یارانه نقدی را برای آنها ملموس تر کرده و از فشار افکار عمومی برای توقف اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها بکاهد .
