آژانس کُردپا: بند زنان (نسوان) زندان شهرستان مراغه تنها دارای ١ اتاق و یک هواخوری کوچک است و آمار زندانیان این بند از 30 نفر تجاوز نمیکند.
به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، یک منبع مطلع از زندان مراغه، وضعیت بند زنان این زندان را بسیار اسفبار توصیف کرده است. زینب بایزیدی از فعالان کُرد حقوق زنان نیز در حال حاضر در این بند دوران دومین محکومیت خود را میگذراند.
این منبع مطلع به آژانس کُردپا گزارش داده: تعداد زندانیان زن این بند از تا ١٥ تا ٣٠ نفر متناوب هستند، اما ظرفیت تنها اتاق این بند فقط برای ٧ تا ٨ زندانی مناسب است، فضای کوچک و بسیار محدود بند زنان شرایط روحی روانی نامناسبی را بر زندانیان این بند حاکم کرده است.
عدم امکانات اولیه همچون نبود سرویس بهداشتی مناسب، محل مناسب جهت استراحت، کیفیت بسیار پایین غذای زندانیان زندان مراغه حبس زندانیان زن این زندان را بسیار بغرنجتر کرده است.
زینب بایزیدی پس از اتمام چهار سال حبس تعزیری در یک پرونده، برای بار دوم و در پروندهای دیگر جهت گذراندن ٦ ماه حبس تعزیری و برای دومین تبعید از زندان زنجان به زندان شهرستان مراغه منتقل شد.
با گذشت ٤ سال و اندی از محبوس بودن این فعال کُرد حقوق زنان، وی تا کنون و به دستور ادارهی اطلاعات از استفادهی هر گونه مرخصی محروم شده است.
زندان شهرستان مراغه تنها دارای ٢ بند زنانه و مردان است که در آن هیچگونه تفکیک جرمی صورت نگرفته و تمامی زندانیان با هر جرم و پروندای در کنار هم هستند.
بند مردان زندان مراغه به صورت میانگین دارای ٥٠٠ زندانی میباشد که در شرایط بسیار نامطلوب روحی روانی قرار دارند.
همچنین این زندان فاقد هر گونه فضای ورزشی و یا فرهنگی همچون باشگاه و یا کتابخانه میباشد.
زینب بایزیدی از فعالان کمپین يک ميليون امضاء در استان آذربايجان غربی نيز به شمار میرود که در سال ۱۳۸۵ برای رفع تبعيض از زنان در قوانين مدنی و جزايی جمهوری اسلامی ايران راه اندازی شد.
زینب بایزیدی زندانی سیاسی کُرد و فعال حقوق زنان برای نخستین بار در سال ١٣٨٤ در شهر مهاباد بازداشت و بە مدت ٤٠ روز در بازداشتگاه ستاد خبری ارومیە تحت بازجویی قرار گرفت، او سپس با قید وثیقە از زندان آزاد شد که بعدها بە اتهام تبلیغ علیە نظام به ٦ ماه حبس تعلیقی و تبعید به زندان مراغە محکوم گردید که این حکم با بروز پروندهی دوم به حکم تعزیری تبدیل و به مرحلهی اجرا گذاشته شد.