معترضان با شعارهای "بشار جنایت می‌کند، پوتین، حمایت می‌کند ! حقوق بشر را وتو نکن! پوتین، خامنه‌ای، اسد، دشمنان اطلاع رسانی"، از رئیس جمهور روسیه خواستند، مطالبات دمکراسی خواهانه مردم در روسیه را محترم شمرد و به حمایت از رژیم‌های سرکوبگر و در راس آنها سوریه و ایران پایان دهد.

پاریس ١٢ خرداد - به مناسبت سفر رئیس جمهور روسیه ولادمیر پوتین، گزارش‌گران بدون مرز، روزنامه‌نگاران و فعالان ایرانی روس و سوری در تجمعی اعتراضی بر روی پل الکساندر سوم ( نماد دوستی روسیه و فرانسه) علیه سرکوب در روسیه، سوریه و ایران شرکت کردند.

معترضان با شعارهای "بشار جنایت می‌کند، پوتین، حمایت می‌کند ! حقوق بشر را وتو نکن! پوتین، خامنه‌ای، اسد، دشمنان اطلاع رسانی"، از رئیس جمهور روسیه خواستند، مطالبات دمکراسی خواهانه مردم در روسیه را محترم شمرد و به حمایت از رژیم‌های سرکوبگر و در راس آنها سوریه و ایران پایان دهد.

« ولادمیر پوتین، تنها مسئول وخیم شدن وضعیت آزادی‌های بنیادین در روسیه و در سال‌های اخیر نیست. سانسور و سرکوب به بخشی جدایی ناپذیر و "نمونه" سیاست روسی در جهان بدل شده است. به نام مبارزه با "تروریسم" و یا پاسداشت " ارزش‌های سنتی و فرهنگی"، روسیه جنگی همه جانبه با آزادی بیان و ازادی اطلاع‌رسانی در جهان و در بسیاری از نهادهای بین‌المللی به راه انداخته است. با حمایت مسکو است که از چهاده ماه پیش کشتار در سوریه ادامه دارد، تداوم داری سرکوب در ایران نیز با حمایت این کشور است.

پس از روسیه سفید و المان ولادمیر پوتین امروز، در نخستین سفر خارجی خود و در اغاز سومین دوره ریاست بر جمهوری روسیه به فرانسه آمده است. وی قرار است با رئیس جمهور فرانسه در باره پرونده‌های اقتصادی و پیرامون انرژی و وضعیت سوریه مذاکره کند.

روسیه و میراث دار سرکوب

سفر ولادمیر پوتین در شرایطی ویژه انجام می‌شود، از یک سو انتخابات رئیس جمهوری در روسیه، موج بی مانندی از اعتراضات را دامن زد، ازسوی دیگر قدرت‌یابی وی با سرکوب تظاهرات‌های مسالمت آمیز و ایجاد جو رعب و وحشت در میان رسانه همراه شد. گفت و گویی صریح با رئیس جمهور روسیه به معنای خاطرنشان کردن آخرین شانس وی در این دوره‌ی ریاست جمهوری برای پایان دادن به سیاست سرکوب نظامندی است که در درون و بیرون کشورش به پیش می‌برد.

دو دوره‌ی ریاست جمهوری ولادمیر پوتین از سال ٢٠٠٠ تا ٢٠٠٨ در روسیه به مهار اکثریت رسانه‌های بزرگ به ویژه شبکه‌های تلویزیونی، چیره شدن مصونیت از مجازات برای قاتلان و تعرض‌گران به روزنامه‌نگاران منجر شد و برقراری رژیمی خودکامه و پر خشونت در چچنی که در قامت فرد مورد حمایت وی رمضان قدریف نمود یافته است. این میراث شر، امروز با اعتراضات بی سابقه‌‌ای رو در رود شده است.

روسیه در سازمان ملل متحد، علاوه بر بلوکه کردن همه‌ی قعطنامه‌های در حمایت از حقوق بشر در جهان، اخیرا با چین، ازبکستان و تاجیکستان طرح قعطنامه‌ای را اماده می‌کند، که به دولت‌ها امکان بیشتری برای سانسور اینترنت محیا می‌هد. در شورای حقوق بشر مسکو، رهبری ائتلافی از کشورهایی را بر عهده گرفته است که خواهان رعایت " تفاوت‌های سنتی و فرهنگی" در برابر جهان‌گستری حقوق بشرهستند، .

این کشور از رژیم تمامیت‌خواه روسیه سفید که تنها در سال ٢٠١١ اقدام به بازداشت ١٠٠ روزنامه‌نگار کرده است حمایت می‌کند.

سوریه قربانی حمایت مسکو از بشار

از چهارده ماه پیش با وجود فراخوان‌های بی‌شمار جامعه جهانی، کشتار در سوریه با حمایت کامل روسیه ادامه دارد، این کشور با همه‌ی راه‌کارهای جهانی برای مجازات رژیم دمشق مخالفت می‌کند. شمارش کشته شدگان غیرنظامی و از میان حرفه‌کاران رسا‌نه‌ها ناممکن شده است. ١٢ اوریل ٢٠١٢ با پذیرش طرح کوفی عنان، فرستاده‌ ویژه‌ی سازمان ملل و اتحادیه عرب، از سوی نیروهای رژیم و مخالفان اتش بس برقرار شد. این طرح آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی و تضمین آزادی مطبوعات و تظاهرات مسالمت آمیز را در خود منظور داشت، که در عمل تاکنون اجرا نشده است. در هفته گذشته با وجود حضور ناظران بین‌المللی در شهر حوله نزدیک به ١٠٨ نفر از جمله ٤ شهروند خبرنگار به قتل رسیدند. تکذیب‌های متعدد بشار ال‌اسد در عدم دخالت نیروهای نظامی و شبه نظامیان حامی رژیم، شعبیه در این کشتارها نتوانست هیچ کس را قانع کند.

از اغاز جنبش اعتراضات مردمی در سوریه در اردیبهشت ماه سال گذشته رژیم بشار ال اسد همزمان با افزایش تبلیغات یک سویه سیاسی خود در رسانه‌ها، اطلاع رسانی آزاد را ممنوع کرده است. روزنامه‌نگاران، وب‌لاگ نویسان و شهروند خبرنگاران هر روز برای روشنگری در باره‌ی وضعیت نابسامان این کشور هزینه سنگینی را پرداخت می‌کنند، آنها به شکل هدفمند بازداشت و شکنجه می‌شوند. حتا شهروندانی که از سوی خبرنگاران خارجی مورد پرسش قرار می‌گیرند، مجازات می‌شوند. در این کشور هم‌اکنون نزدیک به ٣٠ حرفه‌کار رسانه‌ها در بازداشت بسر می‌برند و بیش از هشت روزنامه نگار و شهروند خبرنگار از این میان، ٤ خبرنگار خارجی به قتل رسیده‌اند.