همشهری آنلاین: سرزمین سرسبز مازندران به خاطر قرار گرفتن در بزرگترین ساحل دریاچه جهان همهساله در فصول بهار و تابستان پذیرای میلیونها مسافر است که به شور بهرهگیری از طبیعت زیبا به این استان سفر میکنند.
از مجموع 700 کیلومتر ساحل قابل استفاده دریای خزر حدود، 338کیلومتر آن از رامسر تا گلوگاه در محدوده جغرافیایی مازندران قرار گرفته است اما دغدغهای که اکثر مسافران و مردم در سفر به سواحل شمال کشور و استفاده از دریا دارند، نبود ایمنی و امکانات کافی برای شناگران است. درحالیکه طرح سالمسازی دریا در مناطق شمال ازجمله مازندران آغاز شده، همچنان شاهد روشهای نادرست و ابتدایی در اجرای این طرحها هستیم. در سالهای اخیر طرحهای دریا تا حدودی گسترش یافته ولی در جهت رشد کیفیت این طرحها اقدامات جدی صورت نگرفته است. طرحهای اجرا شده دریا هرگز زیبا نبوده و اغلب با نصب داربستهای فلزی و پارچههای برزنتی شکل میگیرند که جاذبهای برای گردشگران ایجاد نمیکند. نبود امکانات تفریحی در سواحل، مانند استراحتگاههای مناسب، دوشهای بهداشتی، آب آشامیدنی، ورزشهای آبی و برنامههای فرهنگی و هنری از کمبودهای طرح دریا و ساحل آن است.
ناکافی بودن واحدهای اقامتی و ظرفیت امکانات محدود 19 طرح سالمسازی دریا پاسخگوی نیاز گردشگران نیست و بسیاری از هموطنان شب را در خارج از هتلها در جوار پیادهروها و حاشیه پارکها سپری میکنند.
دریا همچنان قربانی میگیرد
براساس آمار، سالانه ۲۰درصد به جمعیت مسافران تابستانی استان مازندران افزوده میشود. حال این سؤال بهوجود میآید که چرا ما هر سال باید در کنار آمار مسافران شمال کشور که به گفته مسئولان ۹۰درصد آنها برای استفاده از دریا سفر میکنند، منتظر انتشار آمار غرقشدگان دریایی و قربانیان حوادث دریا باشیم؟ به گفته معاون سیاسی امنیتی استاندار مازندران، امسال طرحهای دریای مازندران با امکانات زیرساختی فعال میشود. هادی ابراهیمی میگوید: امسال طرحهای سالمسازی دریا در 48نقطه ساحلی مازندران عملیاتی میشود. ابراهیمی با تاکید بر ضرورت کنترل سواحل با هدف تامین امنیت و آسایش بیشتر مسافران تابستانی دریای مازندران، خاطرنشان میکند: اجرای طرحهای فرهنگی با رویکرد بومی و محلی در سواحل مازندران، تابستان سالجاری آغاز میشود. وی میگوید: آلودگی زیستمحیطی و سرریز شدن فاضلابها یکی از مشکلاتی است که امکان شنا را با محدودیت روبهرو کرده است. وی با تاکید برآمادگی کامل استان مازندران در طرحهای سالمسازی دریا، میگوید: خارج از طرحهای سالمسازی دریا هیچگونه خدمات امدادی و رفاهی به مسافران ارائه نخواهد شد.
خطر در نقاط کور ساحل
مصطفی قاسمی که به اتفاق دوستانش به مازندران سفر کرده، به خبرنگار ما میگوید: بهدلیل وسعت کم طرح بعضا ازدحام جمعیت زیاد است و این حجم جمعیت، فضا برای شنا کردن را محدود ساخته است، به همین خاطر بیشتر ترجیح میدهیم در ساحلی دورافتاده و درعین حال خلوت و به دور از نگاه ماموران و ناظران، آن طور که دلمان میخواهد شنا کنیم.
سیدعباس حسینینژاد، مسئول طرح سالمسازی دریا در منطقه شرق مازندران اما میگوید: براساس آمارهای موجود، تمام غرقشدگان در سالهای گذشته در نقاط کور و مناطقی که تحت طرح سالمسازی دریا نبوده است، غرق شدهاند. وی توجه به مقوله فرهنگی را در کنار طرحهای سالمسازی دریا بسیار لازم و ضروری عنوان میکند و میگوید: در کنار ایجاد امکانات رفاهی، مسائل فرهنگی نیز باید مورد توجه باشد و نمازخانههای طرحهای دریا باید با همه امکانات در اختیار مردم قرار گیرد. این مسئول درخصوص قربانیان دریا بیان میکند: غریق نجات ماهر یکی از لازمههای طرح دریاست و مجریان طرح دریا باید متعهد به پرداخت هزینههای ناجیان دریا باشند.
همچنین رئیس طرح سالمسازی ساحل غرب استان مازندران نیز میگوید: طرح سالمسازی دریا از اول خرداد ماه سالجاری آغاز شده است. میرقدیر رضایی میافزاید: هرگونه پرواز تفریحی در فضای طرح سالمسازی دریا ممنوع بوده و فرمانداران باید این موضوع را به مجریان طرح ابلاغ کنند تا مانع از آن شوند. فرماندار چالوس تاکید میکند: دستگاههای بهداشتی و اورژانس و هلالاحمر از اوایل خرداد ماه باید در طرحهای سالمسازی دریا در شهرستانهای غرب استان مستقر شوند و نسبت به معرفی کادر خود اقدام کنند. سرهنگ روحالامین قاسمی، جانشین فرماندهی انتظامی استان مازندران نیز با تاکید بر حفظ نظم و امنیت اجتماعی و اخلاقی از سوی مسافران و استفادهکنندگان از سواحل دریا میگوید: نیروی انتظامی با هرگونه ناهنجاریهای اجتماعی که شئونات اسلامی و اخلاقی جامعه را خدشه دار کند برابر قانون برخورد خواهد کرد.
بههر حال به باور کارشناسان، لزوم تسریع در آزادسازی حریم قانونی دریا، ساماندهی مدیریت بر سواحل، تامین امکانات و ایجاد و تجهیز طرحهای سالمسازی دریا باید مورد توجه برنامهریزان قرار گیرد. نباید فراموش کرد سرگردانیهای موجود در زمینه چگونگی ایجاد و گسترش طرح سالمسازی و نیز کمبود اعتبارات، به ظاهر راه را بر روند توسعه و تجهیز آن بسته است که بهنظر میرسد تجمیع منطقی و قانونی وظایف مربوط به ایجاد طرحهای سالمسازی، در سازمان توسعه و عمران ساحل دریا راهکاری خوب برای حل ریشهای مشکلات موجود باشد.