آقای اسماعیل هنیه روز پنج شنبه به خبرگُزاری رویتر گفت، درصورت حمله اسراییل به تاسیسات اتُمی جمهوری اسلامی، حماس اجازه نخواهد داد به این درگیری کشانده شود.

تنها مُتحد رژیم ایران در میان گروه های اصلی فلسطینی با این رویکرد، کاهش تدریجی اما مُستمر نُفوذ جمهوری اسلامی در منطقه در پی شکل گیری "بهار عربی" را پُر رنگ تر به تماشا گذاشته است. حماس در اوایل سال جدید میلادی و پس از گُسترده شدن اعتراضات در سوریه علیه رژیم بشار اسد، در یک چرخش غیرمُنتظره به قیم لُجستیکی خود و مُتحد چشم پوشی ناپذیر رژیم مُلاها پُشت کرد و اندکی بعد نیز دست به تخلیه مقر همیشگی اش در دمشق زد.

آشُفتگی و دستپاچگی حاکمان ایران از مُعادلاتی که سُخنان اخیر آقای هنینه می آفریند، درک پذیر است. تهدید به برافروختن جنگ نمایندگی از طریق گروه های دست نشانده و بومی، کانون مرکزی استراتژی ثبات رژیم مُلاها و پیشبُرد سیاست خارجی مُبتنی بر آن را تشکیل می دهد. آقای هنینه در نُقطه ی اوج بُحران خارجی رژیم، یکی از کاراترین ابزارهای اخاذی و تلافی آن را از ویترین "نظام" بیرون کشیده است.

از این رو شگفت آور نیست که دستگاه ضربه خورده ی "اُم القرا" بی درنگ با به نمایش گذاشتن یک باند جنگ سالار دیگر، در پی ترمیم خسارت و یادآوری امکاناتی که هنوز در اختیار دارد، برآمده است. تلویزیون عربی زبان جمهوری اسلامی، روز گُذشته (شنبه) آقای حسن نصرالله، سرکرده حزب الله لُبنان را بر صفحه خود به نمایش گذاشت در حالی که از "حمله به تل آویو" و اماکن مُشخص" سخن می راند. وی در همین حال به گونه غیر عادی بر دریافت پول از اربابانش تاکید کرد و به سپاس از "بخشش فراوان امام خامنه ای و احمدی نژاد" نشست.