وی که خواست نامش فاش نشود، تاکید کرد: "اما امکان دستیابی به توافق در این مذاکرات بسیار اندک است چراکه ایران همواره نسبت به درخواست‌های بین‌المللی بی‌توجه بوده است."»

آن‌چنانكه در همين بخش از گزارش نيز عنوان شده، مقام‌هاي آمريكايي با طرح احتمال مخالفت ايران با ايده حفظ غني‌سازي پنج درصد و آگاهي از اين مسئله مي‌كوشند از هم اكنون ايران را مقصر به نتيجه نرسيدن مذاكراتي معرفي كنند كه خودشان دستور كار خودسرانه‌اي براي آن تراشيده‌اند و مي‌خواهند موافقت يا مخالفت ايران با اين دستور كار را مساوي پيروزي يا شكست گفت‌وگوها معرفي كنند.

موش و گربه بازي و موافقت و مخالفت با غني سازي پنج درصد در حالي ميان مقام‌هاي غربي ادامه دارد كه غني‌سازي تا هر سطحي، حق طبيعي ايران بر اساس معاهده ان‌پي‌تي است و اساساٌ حق يك كشور چيزي نيست كه ساير كشورها بخواهند آن را بذل و بخشش كرده و از آن به‌عنوان يك "هديه بزرگ" براي مجبور كردن به دست كشيدن از ساير حقوق استفاده كنند. اين موضوعي است كه ستون نويس لس‌آنجلس تايمز نيز نمي‌تواند به سادگي از كنارش عبور كند و مي‌نويسد: «ایران از امضاکنندگان پیمان منع گسترش سلاح‌های اتمی است. به موجب این پیمان، کشورهای عضو مجازند در صورت عدم تلاش برای تولید بمب اتم، به غنی سازی اورانیوم بپردازند. شش کشور مذاکره کننده با ایران موافقت کرده‌اند که اصول پیمان منع گسترش تسلیحات اتمی را محور اصلی گفت‌وگوهای خود قرار دهند.»

اذعان اين روزنامه امريكايي به اينكه ايران و 1+5 بنا بر تصريح اشتون و جليلي در پايان مذاكرات استانبول توافق كرده‌اند كه مبناي گفت‌وگوهاي بعدي پیمان منع گسترش تسلیحات اتمی (ان‌پي‌تي) باشد، در واقع تأييد همين مسئله است كه غني‌سازي بر اساس اين معاهده حق ايران است و بر مبناي همين پيمان، كشورهاي عضو 1+5 بايد جواب بدهند كه چرا در طول سال‌هاي گذشته ايران را به دليل استفاده از حقش مجازات كرده و قطعنامه‌هاي غيرقانوني از كانال شوراي امنيت، اتحاديه اروپا و امريكا عليه ايران صادر كرده‌اند.