20ميليون مسافر و 180هزار كيلومتر جاده ناامن

روزنامه ابتکار: به اعتقاد كارشناسان، كمبود تجهيزات امداد و نجات درجاده‌هاي كشور از جمله محورهاي ارتباطي صعب‌العبور، مناطق كوهستاني و گردشگرپذيرسراسر كشور، مهمترين عامل ضعف در امدادرساني اين بخش به شمار مي‌رود. تلفات جاده‌اي در سال گذشته داراي آمارهاي متفاوتي است که هيچ شباهتي به هم ندارند. پليس از کاهش تلفات مي‌گويد اما سازمان پزشکي قانوني و اورژانس کشور از افزايش به ترتيب 40 و 10 درصد مي‌گويند که خود اين موضوع نشان دهنده مشکلي بزرگ در کشور است.
به گزارش ايرنا، طبق اعلام مركز فرماندهي پليس راه كشور در ايام تعطيلات نوروزي، روزانه حدود 20 ميليون مسافر در بيش از 180 هزار كيلومتر از راه‌هاي اصلي و فرعي كشور در حال تردد هستند و اين در حالي است كه امكانات امدادي موجود در مراكز امدادرساني مستقر در راه‌ها و جاده‌ها فقط مي‌تواند حدود 10 درصد از نيازهاي حادثه‌ديدگان احتمالي را پاسخ دهد.
بنا براظهار نظر كارشناسان مديريت سوانح، ضعف در امدادرساني، كمبود تجهيزات مدرن امداد و نجات، كمبود نيروهاي متخصص و آموزش ديده، نبود مديريت منسجم و هدفمند مديريت سوانح درجاده‌ها و مطلوب نبودن همكاري بين‌ بخشي در امر امدادرساني از جمله مسائلي است كه شمار مرگ و مير در حوادث جاده‌اي در ايام تعطيلات نوروزي را افزايش مي‌دهد.
براساس گزارش‌هاي دريافتي از مردم و سرنشينان خودروهاي عبوري در جاده هاي كشور، نيروهاي امدادرسان نقش 10 درصدي در انتقال مصدومان دارند و پايگاه‌هاي ثابت و سيار هلال احمر و اورژانس توانايي پوشش 10 تا 20 درصد جاده ها و مسيرهاي پرخطر و صعب‌العبور كشور را دارند.اين در حالي است كه سالانه حدود 10 ميليون گردشگر از طريق جاده‌هاي كوهستاني و پرخطر به مناطق مختلف كشور سفر مي‌كنند. بنابراين بايد در توزيع امكانات و تجهيزات امدادي به اين مناطق ويژه و پرتردد، با رويكرد ملي نجات افراد جامعه در مكان‌هاي صعب‌العبور و غيرقابل دسترسي نگاه شود.
اكنون در جاده‌هاي كشور 289 پايگاه امداد و نجات جاده اي هلال احمر فعاليت دارد كه در هر يك از اين پايگاه‌ها پنج نفر نيروي انساني شامل يك راننده آمبولانس، يك راننده خودروي نجات و سه نفر امدادگر به فعاليت اشتغال دارند كه با توجه به جايگاه ويژه نجات جان انسان‌ها در حوادث و سوانح بزرگ و جمعي به نظر مي‌رسد اين تعداد نيرو كافي نباشد.
رانش زمين، ريزش كوه، سقوط سنگ‌هاي معلق، تصادفات جاده‌اي، حريق و سقوط بهمن از جمله سوانحي است كه هر سال جان شمار زيادي از مسافران را در مسيرهاي شهري و كوهستاني كشور از جمله محورهاي صعب العبور و گردشگر پذير كشور را مي‌گيرد و اين مشكلات همچنان ادامه دارد.
كمبود نيروي آموزش ديده متخصص از يك سو و نبود تجهيزات مدرن نظير ابزار ايمني و هشدار، ابزار سبك دستيابي به مصدوم، ابزار روشنايي، ردياب، دستگاه هاي شوك الكتريكي و ساير تجهيزات گروهي و انفرادي امدادگران، عمليات هاي امداد و نجات را در حوادث مختلف جاده اي و كوهستان با تاخير مواجه کرده و نقش نيروهاي امدادرسان را در پوشش موثر اين گونه حوادث كمرنگ كرده است.
ارزيابي و بررسي بيشتر حوادث سقوط بهمن در محورهاي كوهستاني در سال هاي اخير، نارسايي و كاستي‌هاي زيادي را در زمينه تامين و تقويت تجهيزات امداد و نجات يادآورمي شود.
حوادثي كه به رغم بسيج و تلاش شبانه روزي گروه هاي مختلف امدادي، انتظامي و راهداري پس از گذشت بيش از 48 ساعت به انجام مي‌رسد ضرورت توانمندسازي و تامين تجهيزات امداد و نجات به ويژه در جاده‌هاي كوهستاني و پرخطر را بيش از پيش عيان ساخته‌است.
سالانه حدود 30 هزار نفر در جاده‌هاي كشور بر اثر تصادف جاده‌اي و ترافيكي جان خود را از دست مي‌دهند كه كمبود تجهيزات امدادرساني در جاده در بيش از 15 درصد اين مرگ و ميرها نقش دارند.