این چند بیت با یاد او به بداهه ذیل قصیده تحریر شد: ـ

چو جان و تنت ، ای وطن دوست دارم

که بهر ِتو این جان و تن دوست دارم

چو مام و پدر خشت ِ بام و درت را

درین خانه ، تنها نه من دوست دارم!ـ

نیا ، شیفته ی گرَد ِ بوم و برَت بود

چُنویَت ، به دشت و دَمن دوست دارم

ترا من به کوه و به دریا و جنگل

ترا من به باغ و چمن دوست دارم

ترا من به شورابه و خیزران زار

به صحرای خار و گــَوَن دوست دارم

ترا من به اطلال ِ آتشگه و دِیر

ترا من به رَبع و دَمن دوست دارم

ترا من به میخانه ء کوی رندان

ترا من به بیت ُالحـَزَن دوست دارم

چو فردای آزاد ، آبادی ات را

به ویرانه های کهن دوست دارم

شکوه ِ جوانان آزاده ات را

به بازوی دشمن شکن دوست دارم

دلیران و رزم آوران رهت را

به یکسان ـ چه مرد و چه زن ـ دوست دارم

به آزادی و کام بخشی و شادی

! هماره سرافراز وجاوید بادی

........................