خانواده این زندانی سیاسی که قریب به یک سال است که مشکوک به ابتلا به سرطان خون می باشد، طی پنج ماهه اخیر و علیرغم پرداخت تمامی هزینه های درمانی از سوی ایشان دو بار اقدام به تعیین وقت در مراکز درمانی شهر تهران نموده اند که هر بار مسئولان قضایی بدون بیان هیچ دلیل روشنی از اعزام این زندانی سیاسی خودداری کرده اند.

در آخرین مورد، اوایل ماه جاری دختر این زندانی سیاسی مجدداً اقدام به تعیین وقت در یکی از بیمارستان های شهر تهران کرده بود که اینبار نیز علیرغم وضعیت خطرناک این زندانی سیاسی مسئولان قضایی هیچ اقدامی برای اعزام آقای کهندل به بیمارستان صورت ندادند.

طی دو سال گذشته، مسئولان قضایی و بخصوص عباس جعفری دولت آبادی دادستان عمومی و انقلاب تهران (که از هنگام تصدی سمت دادستانی، با خودداری از صدور مجوز درمان برای بسیاری از زندانیان سیاسی، زمینه ساز آسیب های جسمی جبران ناپذیری بر ایشان گردیده است) با اعمال محدودیت های شدید بر علیه برخی از زندانیان سیاسی عملاً راه را بر حذف فیزیکی غیرمستقیم این افراد هموار کرده که بطور مشخص زندانیانی همچون منصور رادپور و محسن دگمه چی (در زندان رجایی شهر کرج) و هدی صابر و حسن ناهید (در زندان اوین تهران) قربانیان همین سیاست دستگاه قضایی می باشند.