آقای فریدون عباسی دوانی به روزنامه "الحیات" به صراحت گفته است: "گاهی اوقات اطلاعات غلط داده ایم، گاهی خودمان را ضعیف جلوه می دادیم و در مواقعی، قوی تر از آنچه که هستیم."

پایور اتُمی جمهوری اسلامی، علت برخورد فریبکارانه رژیم اش با جامعه جهانی را "گُمراه کردن سرویسهای جاسوسی خارجی" عُنوان کرده است.

شفافیت غیرمُنتظره مقام مزبور، فاکتور تازه ای در تخریب مُناسبات جمهوری اسلامی با آژانس بین المللی انرژی اتُمی به شمار می رود. این مُمکن است همان هدفی باشد که اعتراف آقای عباسی نشانه گرفته است.

وی هفته گُذشته نیز به وین فرستاده شد تا در کُنفرانس عُمومی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در سُخنانی تحریک کننده و توهین آمیز، آژانس را به "همکاری با تروریستها و خرابکاران" مُتهم کند و از "تصمیم سازی مخفیانه" آنها در این نهاد خبر دهد. آقای عباسی همچنین بازرسان آژانس را مُتهم کرد که با "خرابکاریها" در تاسیسات و مراکز اتُمی جمهوری اسلامی مُرتبط هستند.

چنین می نماید که رهبران و پایوران رژیم ولایت فقیه بر اساس روال معمولی که در آستانه مواجه با تشدید فشارهای بین المللی پیشه می کنند، اکنون و در آستانه نشست شورای امنیت سازمان ملل نیز بار دیگر از تهدید به قطع رابطه با آژانس گردگیری کرده اند. آنها اُمیدوارند از آنچه که همکاری خود با با آژانس می نامند، به مثابه ابزاری برای تهدید و چانه زنی استفاده کنند.

این در حالی است که برای هیچیک از طرفهای بُحران اتُمی و مُقدم بر همه، حاکمان ایران پنهان نیست که قطع رابطه با آژانس، پیامی جُز تلاش برای ساخت بُمب اتُمی ندارد؛ این ریسکی است که مُبتکران و سازماندهندگان برنامه مخفی هسته ای "نظام"، از ابتدا پذیرش آن را به مصلحت خود ندیده اند.