روایتی از ماجرای 18تیر و محاکمه پاسدار نظری

محمد علی پور مختار رییس کمیسیون اصل 90 به بیان خاطرات خود از ماجرای کوی دانشگاه در سال 78 پرداخت.

معاون پارلمانی نیروی انتظامی در زمان رخداد 18حادثه تیر سال 78 که هم اکنون رییس کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی است در گفت و گو با خبر آنلاین به بازخوانی ان ماچرا پرداخته است.

پرر مختار در سخنان خود داستان محاکمه سردار نظری را نیز باز خوانی کرده است. وی در این باره گفت: «چون من مسؤل حقوقی ناجابودم دفاع از پرونده سردار نظری و عوامل همراهش که جمعاً 20 نفر بودند، برعهده من بود.»

گزیده این گفت و گو را می خوانید:

آن ماجرا (18تیر) به نظرم روز پنج شنبه اتفاق افتاد،و به صبح جمعه منتهی شد که من تهران نبودم و در ماموریت بودم. شب برگشتم ولی خبری نداشتم و صبح شنبه در محل کار یکی از همکاران اعلام کرد چنین اتفاقی رخ داده است.
اعلام کردند جمعی از مأمورین یگان ویژه تهران بزرگ با دانشجویان درگیرشده و در ادامه به کوی دانشگاه تهران وارد شده اند. گزارش در همین حد بود، چون اطلاعات مستند و جزئی نداشتیم. بعد از ظهر شنبه جلسه شورای ستادی نیروی انتظامی داشتیم و آنجا این گزارش به صورت مفصل آمد و خود سردار نظری هم حضور یافت و توضیحاتی داد. چیزی که عنوان شد این بود که حرکتی را گروهی از دانشجویان شروع کرده بودند و به عوامل انتظامی سنگ پرانی می کردند. بعد داخل کوی دانشگاه را آتش زده بودند و به امکانات عمومی آسیب رساندند و بخشی از عوامل نیروی انتظامی هم دنبال دستگیری های آنها می روند.
بالاخره یک سری از افراد (نیروهای خودسر) بودند که احساس تکلیف می کردند و حتی با نیروی انتظامی درگیر می شدند. منتها بعضا نیروهای دلسوزی بودند که می دیدند اقدام هایی علیه ارزشهای اسلامی صورت می گیرد، حس می کردند که باید وارد صحنه شوند. اینکه فردی برود با بخشی درگیر شود یا اینکه به طور مخفی وارد جایی شود و تخریبی به وجود بیاورد، به این معنی نیست که حمایت می شود. لذا از این موارد در آن ماجرا داشتیم.
البته من خاطراتم را تاکنون هیچ جا نگفته ام. یادم هست دادگاه سردار نظری 9 ماه طول کشید و خیلی جدی وکلای ما با وکلای شکات با هم بحث می کردند. البته نه به عنوان خاطره بلکه یک مشغله فکری این مسأله برایم وجود داشت که در کنار کسانی که همه نوع اقدام علیه کشورانجام داده ولی با حمایت بعضی دولتمردان در جایگاه شاکی قرارگرفته بودند،آقای ابوترابی فرد به همراه آقای رهامی(از چهره های اصلاح طلب و وکیل شکات) در جلسات دادگاه حضور می یافت و عملا از آنان حمایت می کرد.
شاکیان وزارت علوم ، مسئول خوابگاه دانشجویان کوی دانشگاه و برخی از کسانی که در درگیری ها حضور داشتند.
آخرین بار که سردار نظری را بیش از یک سال پیش در خیابان اتفاقی دیدم و در حد احوال پرسی با هم صحبت کردیم. پرسیدم کجایی؟ گفت: «می پلکیم!» سردار نظری نیروی خوبی برای کشور بود که سابقه حضور در جبهه را داشت و صحبت هایی که در آن زمان درباره او مطرح می شد، بیشتر جو روانی بود و واقعیت نداشت. چیزی که آنها [مخالفان سردار نظری] دنبالش بودند و خودش بارها می گفت این بود که به دنبالش فرستاده بودند و به او گفته بودند که «بیا بگو و اعتراف کن که فرمانده نیروی انتظامی این دستور را به تو داده است.» ولی او این کار را نکرد.

گزارش تحقیق و تفحص مجلس ششم
کلیاتش خوب بود چون بعضی واقعیت‌ها راهم دیده بود. البته آنها می‌خواستند به یک شکلی این حادثه را به فرمانده نیروی انتظامی امیر لطفیان ربط بدهند که ایشان دستور داده و یک مقدار بالاتر می‌خواستند بروند و بگویند فرمانده کل قوا نقش داشته است. یعنی اینطور داشت هدایت می‌شد ولی واقعیت‌ها غیر از این بود و اتفاقات و حواشی که در صحنه رخ داده بود- خصوصاً مسئولیت وزارت کشور در آن روز خود شخص وزیر کشور ومعاون امنیتی و انتظامی- نادیده گرفته شد.
مسئولان وقت اتفاقا تحریک می‌کردند؛ عواملی در خود وزارت کشور و وزارت علوم بودند که اینها اصلا خودشان محرک بودند. اطلاعیه که می‌دادند، باعث تحریک جامعه و دانشجویان می‌شدند و همین باعث می‌شد که این موضوع تشدید بشود. اگرچه به ظاهر می‌رفتند آنجا از باب اینکه مثلا این التهاب را یک مقداری کاهش بدهند ولی سخنرانی که می‌کردند، سخنرانی هایشان محرک بود.