سایت انتخاب در تهران: یکی از بینندگان با ارسال تحلیلی، به شدت از اظهارات علی اکبر صالحی وزیر خارجه در ترکیه انتقاد کرده است.
متن این یادداشت در پی می آید:
اظهارات اخیر علی اکبر صالحی در سوریه، نشان داد او چندان که باید با حقوق و منافع ایرانی آشنا نیست و شناخت چندانی نیز با « زبان رسانه» و «بیان دیپلماتیک» ندارد!
آقای صالحی وزیر خارجه ایران در سفر اخیر خود به ترکیه که بیشتر به یک «تسلیم» و «جوگیر شرایط» شدن شبیه بود ، اظهاراتی را به زبان آورد که بیش از آنکه حاکی از «تاکید بر منافع و اصول سیاست خارجی ایران» باشد ، از کم تدبیری و کم تجرگی حکایت داشت.
مسئولان ذیربط باید در چنین شرایط خطیری یا از فرستادن افرادی کم تجربه و کم توان خودداری کرده و یا با برگزاری جلسات مختلف توجیهی ، جناب ایشان را از اصول سیاست خارجی و منافع ملت ایران ، آگاه می ساختند!
خود جناب وزیر نیز وقتی نمی دانند چه باید بگویند و چگونه از منافع ملی در ترکیه حمایت کنند، بهتر است شان سیاسی خویش را اندکی تنزل داده و با کمک مشاوران کارکشته سیاست خارجی، متنی تهیه کرده و در کنفرانس مطبوعاتی از روی کاغذ مواضع رسمی جمهوری اسلامی ایران را بخوانند (مثل آن مسئول سیاسی ورزشی شده ای که البته به دلیل تبحرش در زبان انگلیسی، مجبور شد از روی کاغذ بخواند) این اتفاق البته امری مرسوم است و در بسیاری از کشورهای جهان به کار گرفته می شود.
در این شرایط، طبعاً نیاز نخواهد بود ایشان براساس شرایط و جو خاص حاکم بر ترکیه و رودربایستی با حاکمان این کشور، مسائلی را به زبان آورند که رسانه های غربی آرزوی شیدنش را داشتند!
نکته دیگر اما پاسخ آقای صالحی در مورد حضور «بازنشستگان سپاه و ارتش» درمیان گروگان ها بوده است، این اظهارات مملو از بی دقتی و بی توجهی ، می تواند جوی تمام عیار علیه ایران به پا سازد و ادعای هزار بار تکذیب شده ی جمهوری اسلامی در مورد «گروگان ها» را به صورت وسیع (البته این بار به صورت مستند و اعتراف مقام ایرانی) بازتاب دهند!
این در حالی است که هر ایرانی می داند که سپاه و ارتش سازمان به غایت طویل و بزرگ هستند و هر نیروی ادرای و خدماتی نیز می تواند بازنشسته سپاه و ارتش باشد و طبعاً این افراد نیز می توانند جهت عرض ارادت خدمت حضرت زینب (س)، راهی سوریه حتی در بدترین شرایط شوند ، (گوآنکه فرستادن زائرین در چنین شرایط ، به شدت نادرست است) این طرز بیان از سوی جناب صالحی جداً باعث تاسف است و نشان می دهد، صرفاً تسلط به زبان انگلیسی نمی تواند دلیل مناسبی برای انتخاب وزیر خارجه باشد ، هر چند ضعف وزیر سابق خارجه در زبان انگلیسی، باعث شده «تسلط آقای صالحی بیش از اندازه به چشم آید!
از سوی دیگر، ادعای رسانه های غربی در مورد نظامی بودن «گروگان های ایرانی» و همچنین «ارسال اسلحه» ، بانمک است، خود رسانه های غربی نیز اگر اندکی صداقت به خرح دهند ، می توانند درک کنند که سازمانی چون «سپاه» - که غرب نیز بر پیچیدگی های آن معترف است - اگر بخواهد روزی مانند کشورهای همجوار ، اسلحه به سوریه بفرستند ، طبعاً از طریق 48 زائر منتظر اتوبوس در فرودگاه ، چنین نمی کند!