در تابستان خونین سال ۶۷، هزاران زندانی سیاسی ایران، که از بیدادگاه های رژیم ایران حکم داشتند و مدت مدیدی از این حکم را نیز، در پشت میله های زندان گذرانده بودند، بیرحمانه به دار آویخته شدند. مرداد ماه دیگری از راه میرسد و با اینکه ۲۴ سال از این جنایت علیه بشریت می گذرد، هنوز هیچیک از سران نظام استبدادی اسلامی ایران ، جوابی به خانواده ها و بازمانده گان این قربانیان نداده اند. در اولین دادگاه مردمی ای که ماه گذشته برای محکوم کردن جمهوری اسلامی برای ارتکاب جنایت های دهه ۶۰ برپا شد، عباس محمد رحیمی، که از جان بدر برده گان این قتل عام است و خود ۱۱ سال از زندگی اش را در زندان های جمهوری اسلامی گذرانده است، شهادت داد که برادرانش عزیز و هوشنگ، خواهرانش مهرانگیز و سهیلا و پسر خواهرش حسین مجیدی که تنها ۱۵ سال داشت در دهه ۶۰ اعدام شدند. عزیز محمد رحیمی، حسابدار بود و از زندانیان دوران شاه. لاجوردی شخصا از او بازجویی می کرد و او را شلاق می زد. در اثر شدت جراحت وارده، کلیه های او از کار افتاده و پاهایش سیاه شده بود. عزیز، به فاصله یکماه پس از دستگیری، در تابستان سال ۶۰ تیرباران شد. هوشنگ، دانشجوی معماری، ۱۰ سال زندان بود و از جان بدر برده گان کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ بود. پس از آزادی، از ادامه تحصیل محروم شد و به تدریس خصوصی پرداخت. در سال ۷۱ بعد از خروج از خانه ناپدید شد. گویا ماموران وزارت اطلاعات او را سربه نیست کرده اند. مهرانگیز و سهیلا پس از سالها زندان، در تانستان خونین سال ۶۷ به دار آویخته شدند. پدر خانواده نیز در سال ۶۰، دستگیر شده و یک سال در زندان بود، و مادر خانواده در سال ۶۵ دستگیر شده و بعد از دو سال از زندان آزاد شد. در تابستان سال ۶۷ او در زندان بود، اما به او اجازه دیدار از دخترانش، مهرانگیز و سهیلا، و خداحافظی از آنها داده نشد. داستان دردناک این خانواده ، تنها گوشه کوچکی است از جنایت های رژیم جمهوری اسلامی در طول ۳۴ سال گذشته.
ما حامیان مادران عزادار ایران در لوس آنجلس، از دولت ایران می خواهیم که به آزار و اذیت زندانیان سیاسی و همه فعالین حقوق بشر پایان داده و احکام زندان آنان را لغو نماید. واضح است که این احکام با هدف ترساندن آزادی خواهان و مدافعان حقوق بشردرایران وتمامی جامعه و وادار کردن آنان به سکوت مرگبار انجام میشود. بر ماست که آنان را تنها نگذاریم و با فریادِ اعتراضِ خود به این رژیم نشان دهیم که دیگر سرکوب و آزارِ کوشنده گان راه آزادی و دموکراسی را تحمل نخواهیم کرد. دور باطل خشونت و کشتار باید متوقف شود.
ما حامیان مادران عزادار ایران در لس آنجلس، این شنبه نیز(۲۸ ماه جولای)، چون شنبههای گذشته، در محل گرد هم آئی همیشگی خود، اسکله ی شهر سانتامونیکا، تقاطع خیابان کلرادو و بلوار اوشن، از ساعت یک تا پنج بعد از ظهر جمع می شویم تا با برپائی نمایشگاهی از جنایتهای جمهوری اسلامی، نمایش فیلمهای تظاهرات و مقاومت مردم ایران و پخش اخبار مربوط به اعدامهای اخیر و احکام جابرانه و قرون وسطائی که بطور روزانه از طرف بیدادگاههای رژیم خونخوار جمهوری اسلامی علیه ی آزادیخواهان وطن ما صادر میشود، رهگذران را درجریان آخرین جنایات مافیای مذهبی حاکم بر ایران قرار دهیم.
به امید همراهی شما!
حامیان مادران عزادار ایران در لس آنجلس
٭ گروه حامیان مادران عزادار ایران در لس آنجلس هیچ شعبه دیگری در این شهر ندارد.