در این روز لاریجانی با 177 رای در مقابل 89 رای حداد عادل، منصب ریاست مجلس را تصاحب کرد تا فرستاده بیت رهبر و حامیان فراکسیون رهپویان و پایداری، طعم تلخ شکست را بار دیگر بچشند. هرچند بیت خامنه ای و منصوبان او سعی کردند بگویند، "آقا" و دفتر او در این میانه از کسی پشتیبانی نمی کنند تا از سرشکستگی این شکست مفتضحانه اندکی بکاهند، اما کیست که نداند پا به میدان گذاشتن حدادعادل نه به دلیل سیاست ندانی او و نه به عدم ارزیابی درست از عاقبت این دوئل با شمشیر چوبین است، بلکه اطاعت از وظیفه ای که رهبر و ولی فقیه رژیم بر گردن او گذاشت، باعث شد تا جام بویناک این شکست را تا جرعه آخر سر بکشد.

بنابراین، خرده گیری سایت "بازتاب امروز" از او که "حداد عادل این بار نیز کاندیدا شد تا مشخص شود برخی تصمیماتش فاقد منطق و ارزیابی سیاسی دقیق است و او اگرچه دارای سواد ادبی است، اما در مباحث سیاسی و تحلیل اوضاع چندان متبحر نیست" غیر موجه است.

این فرار به جلو سایت مزبور هرگز نمی تواند تمامی بار این شکست را بر دوش حدادعادل بگذارد و تمایلات ولی فقیه برای بالا نشین کردن یکی از اعضای بیت خود را با همدستی باندهای رهپویان و پایداری پنهان کند؛ بلکه این خامنه ای است که باید پراکندگی در زیر خیمه نظام را نظاره کرده و فکری به حال خود کند.

طُرفه اینکه در دوئل نهایی، حداد عادل حتا نتوانست همان تعداد آرای دور مقدماتی را حفظ کرده و با افت 11 درصدی، از قبل نیز نامقبول تر خود را نشان داد.

از سوی دیگر، گمانه زنی اینکه حداد عادل به پشتیبانی طرفداران دولت و بیت رهبر آگاهانه وارد میدان شد تا باعث کاهش رای لاریجانی نسبت دور قبل مجلس شود، نیز نمی تواند هیچ کسی را بفریبد. اکنون این خامنه ای، ولی فقیه نظام است که سعی دارد تا وظیفه و اطاعت از خود را با ایما و اشاره به ذوب شده گان بفهماند؛ ذوب شدگانی که به چیزی کمتر از حکم حکومتی رضایت نمی دهند تا دیگر کسی نتواند از زیر بار مسوولیت شانه خالی کند.