سرزمین‌هایی که از امکانات طبیعی بهره زیادی نداشتند ولی با داشتن یک حکومت مردمی و مترقی توانستند در جامعه ملل آبرو و منزلتی به‌دست آورند. تأسف‌بار این‌که سرزمین ایران جزو یکی از مناطقی است که نعمتها و ذخایر عظیم زیرزمینی و آب و هوا و خاک مستعدی برای رشد و پیشرفت دارد، اما بیش از چهل سال است که حکومتی ضدمردمی و غارتگر هم دارد. در همین چهار دهه گذشته که مسابقه و رقابتی در بین دولتها برای سعادت مردمانشان درگرفته است، رژیم حاکم بر ایران درست برعکس همگان حرکت کرده و میلیون‌ها فقیر و تهیدست و محتاج نان شب را خلق کرده است تا جایی که دیگر شرم را هم به کناری نهاده و زندگی ۲ دلاری مردم مصیبت‌زده ایران را نیز بازنشر رسانه‌یی می‌کند.

خط فقر مطلق به حداقل سطح درآمدی اشاره دارد که برای تأمین نیازهای اساسی زندگی یک فرد یا خانوار کافی است. این نیازها شامل غذا، آب آشامیدنی سالم، مسکن، آموزش اولیه و خدمات بهداشتی ضروری می‌شود. طبق استانداردهای بین‌المللی کسانی که زیر خط فقر مطلق (۲ دلار در روز) زندگی می‌کنند، مشمول «فقر مطلق» می‌شوند. به عبارت ساده‌تر، نزدیک به ده میلیون نفر از تأمین ساده‌ترین نیازهای خوراکی و مسکن، ناتوانند و نمی‌توانند کالری مورد نیاز برای زندگی روزانه را به دست آورند. یعنی با کمتر از۲ دلار در روز زندگی (؟!) می‌کنند.

حتی اگر به آمارسازی های حکومتی هم توجه نکنیم و فقط قیمت اجناس خوراکی را در نظر بگیریم می‌توان نشان داد که چه فاجعه انسانی در ایران آخوندزده رخ داده است.

بنا به آخرین گزارش شاخص قیمت مرکز آمار، شاخص قیمت گروه خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها نسبت به ابتدای دهه ۹۰، بیش از ۴۱ برابر شده است. میزان افزایش شاخص قیمت گروه‌های خوراکی و آشامیدنی‌ها به‌طور قابل توجهی بیشتر از افزایش قیمت شاخص کل بود. در این میان، گروهی که بیشترین افزایش قیمت را داشته، گروه سبزیجات بود که در این مدت بیش از ۶۳ برابر شده است. کمترین افزایش قیمت متعلق به گروه نان و غلات بود که در این دوره ۲۶.۵ برابر شده است

در این دوران بیشترین آسیب به قشر کم‌درآمد جامعه یعنی همانانی که خمینی «مستضعفین» می‌نامید و قرار بود امکانات جامعه نصیب آنها شود، وارد گردید. امروز فقر و ناداری میلیونها تن از مردم ایران چنان آشکار است که در هر خیابان و مرکز شهری بخشی از هموطنانمان ایستاده‌اند و فریاد اعتراض و مظلومیت خود را از ستم و تبهکاری نظام ولایت فقیه به آسمان می‌رسانند؛ باشد تا روزی که جوانان دلاور میهن، پیکار نهایی را برای به زیر کشیدن ضحاک، به پیروزی برسانند.