در این جا چند سوال مطرح می‌شود؛ اول این که بر اساس کدام قانون زنان حق استفاده از موتورسیکلت را به عنوان مسافر برای تردد ندارند و دوم آن که این ممنوعیت از طرف چه کسی اعمال می‌شود؟ آیا پلتفرم‌هایی مثل اسنپ بایک چنین قوانینی را وضع می‌کنند یا حاکمیت کسب‌وکارها را تحت فشار قرار می‌دهد؟

با مرور قوانین راهنمایی و رانندگی به هیچ ممنوعیتی در این باره برنمی‌خوریم. پس آیا این حکومت است که ممنوعیت را بدون وجود بند قانونی اعمال می‌کند یا پلتفرم‌هایی مثل اسنپ بایک هستند که ممنوعیت‌ها را تعیین می‌کنند و به رانندگان خود اعلام می‌کنند که اجرا کنند یا به سلیقه خود راننده‌ها اجرا می‌شود؟

شرط «مرد» بودن برای حقوق شهروندی در قانون نیست

براساس بند «الف» ماده ۲ آیین‌نامه صدور انواع گواهینامه‌های رانندگی، فقط “داشتن حداقل ۱۸ سال تمام”، “ارایه گواهی سلامت جسمی و روانی از مراجع صلاحیتدار پزشکی”، “ارایه گواهی طی دوره‌های آموزش نظری و عملی از آموزشگاه‌ها یا مراکز مجاز ‏آموزش رانندگی” و “قبول شدن در آزمون‌های تئوری آیین‌نامه و مهارت عملی رانندگی با موتورسیکلت ‏دویست سی‌سی” جزء شرایط صدور گواهینامه موتورسیکلت شناخته شده‌ و شرط “مرد” بودن برای صدور گواهی‌نامه موتور در هیچ کجای این آیین نامه ذکر نشده است.

ایجاد سرخوردگی‌های اجتماعی برای زنان در جامعه

مرور تمام این قوانین برای گواهینامه رانندگی موتورسیکلت است و هیچ ممنوعیتی برای سوارشدن زنان به‌عنوان راننده موتورسیکلت یا مسافر موتور وجود ندارد.

همچنین مرور سابقه اخبار مشابه با دوچرخه‌سواری زنان این نکته را می‌رساند که دیگر محدودیت‌ها از قوانین شرعی و اساسی هم پیشی می‌گیرند. همه این اعمال سلیقه‌ها در نهایت به محدودکردن بیشتر زنان در جامعه و احساس مضاعف سرخوردگی اجتماعی بر آنان در جامعه امروز است.