سه شنبه، 16 شهریور ماه 1395 = 06-09 2016
تلويزيون ما تماشاچی خود را از دست داد
تلويزيون ما، تماشاچي خود را از دست داده است
بهزاد فراهاني با اشاره به همکاري در سريال «لبخند رخساره» به کارگرداني بهرنگ توفيقي و نگارش سعيد نعمت‌الهي گفت: همچنين درگير سناريويي هستم که بالاخره آن را مي‌سازم و با تمام نقاهت‌هايي که وجود دارد، پيش‌توليد پشت سر مي‌گذارم و به زودي آن را کليد خواهم زد.
بهزاد فراهاني بازيگر سينما، تئاتر و تلويزيون که به تازگي دومين جشنواره سينما مدرسه را پشت سر گذاشت، درباره فعاليت‌هاي اخير خود به هنرآنلاين، گفت: به تازگي دورخواني سريال «لبخند رخساره» به کارگرداني بهرنگ توفيقي و نگارش سعيد نعمت‌الهي را پشت سر گذاشتيم و ضبط آن يکي دو روزي است که آغاز شده است. از سوي ديگر نمايشنامه‌اي دارم که بايد آن را جمع‌وجور کنم و به روي صحنه ببرم، ضمن اينکه سوژه‌اي هم در ذهن دارم که به آن فکر مي‌کنم تا پس از به ثمر نشستن و کامل شدن اجرايي شود.
وي ادامه داد: فيلم سينمايي «دزد و پري» به کارگرداني حسين قناعت را هم در ژانر سينماي کودک در حال اکران دارم.
اين بازيگر پيشکسوت درباره همکاري با نعمت‌الهي و فضاي سريال «لبخند رخساره» عنوان کرد: از آنجايي که اجازه صحبت درباره اين سريال را ندارم، درباره داستان آن نمي‌توانم چيزي بگويم. اما تا جايي که نعمت‌الهي را مي‌شناسم، بيشتر به مردم طبقه متوسط و قشر زحمتکش مي‌پردازد و تلخي‌هايي که خود ما براي يکديگر به وجود مي‌آوريم و انسان‌ها در اقشار و لايحه‌هاي متفاوت براي هم مشکل‌ساز هستند که اين مشکلات اجتماعي خواهد بود و نعمت‌الهي اين موضوعات را در آثارش به نمايش مي‌گذارد. اين سريال نيز به مانند آثار قبلي او خواهد بود اما پخته‌تر، کاري است با ديالوگ‌هاي عميق و ضرباهنگ شاعرانه و درگيري‌هاي ناهنجار که لازمه يک درام خوب است و من آن را بسيار دوست دارم.
فراهاني درباره برگزاري جشنواره فيلم سينما مدرسه که دبيري آن را بر عهده دارد نيز گفت: اتفاق بسيار خوبي بود و خيلي خوب کارشناسي و تحليل شد و بچه‌ها سوالات بسيار خوبي در اين حوزه مطرح کردند. تنها اشکال کار در اين بود که ما متأسفانه امسال نتوانستيم فيلم خارجي داشته باشيم و اميدوارم اين مشکلات سال آينده برطرف شود.
فراهاني درباره وضعيت حال حاضر تلويزيون نيز اظهار کرد: تلويزيون ما تلويزيون ملي نيست و سياست کلان حاکم بر آن خصوصي و فردي است و با اين اوضاع نمي‌تواند ملي باشد. وقتي اين‌گونه است تماشاچي خود را از دست مي‌دهد. متأسفانه ما به اندازه‌اي در اين حوزه فقير شده‌ايم که شبکه‌اي مانند شبکه «جم» پربيننده‌تر از شبکه‌هاي داخلي‌مان شده است و روزبه‌روز هم مخاطبان داخلي ما را بيشتر جذب خود مي‌کند. به نظر من اين نهايت فقر تلويزيون ماست و بايد با حضور کارشناسان و مديران کارآمد اين معضلات کالبدشکافي و بررسي شود تا دلايل چنين اتفاقي را يافته و ببينيم چه شرايطي باعث شده است تا ما را به چنين روزي بيندازد. از سوي ديگر بايد تلاش کرد تا مافياها و گروه‌هاي مختلف پشت پرده را کشف و آن‌ها را ريشه‌کن کنيم تا تلويزيون ما از اين رخوت خارج شده و به روزهاي اوج خود بازگردد.
در ایران مُد شده است که همه می خواهند به دوران قبل برگردند مثلاً مرتّب از بازگشت به دوران طلائی امام حرف می زنند و حالا نیز آرزو می کنند که تلويزيون ما از اين رخوت خارج شده و به روزهای اوج خود بازگردد! یک نفر نیست از اینها بپرسد که در دوران طلائی امام چه گُلی به سر مردم زدند که حالا باید برای تلویزیونش دلواپس باشیم؟!
