کشته شدن صد‌ها تن‌ از هموطنانمان در زلزله ۲. ۶ ریشتری شهرستان اهر و همچنین پی توجهی صدا و سیما قلب‌هایمان را آکنده از غم و اندوه نمود.

اینجانب ضمن عرض تسلیت به مردم ایران، خصوصا مردم شهرستان اهر و بازماندگان زلزله اخیر، برای آسیب دیدگان این واقعه جان‌گداز آرزوی روزگاری سرشار از شادی و امید می‌نمایم.

سالهاست که شاهد حوادث تلخ این چنینی هستیم، سالهاست که این بلای طبیعی بالای جانمان شده است. حال که پیشگیری بهتر از درمان است اما چرا تا کنون خصوصا پس از فاجعه مصیبت بار زلزله بم که حدود ۳۰ هزار نفر از هموطنانمان جان خود را از دست دادند، هیچ‌گونه تصمیم جدی و تدابیر درستی‌ در این زمینه اتخاذ نگردید!؟

آیا این موضوع خود نشان دهنده سوء مدیریت و بی‌تدبیری حاکمان و عدم تشخیص اولویت‌ها در تامین نیازی‌ها و منافع مردم نیست!؟

مردم ایران تا کی می‌بایست تاوان سیاستهای نابخردانه سردمداران جمهوری اسلامی را بپردازند!؟

حق دستیابی به انرژی هسته‌ای صلح آمیز انکار ناشدنیست، اما خانه‌های ایمن در برابر زلزله نیز حق ماست، رفاه و آسایش مادی و روانی‌ نیز حق ماست که همه این‌ها در بستر یک اقتصاد پویا و پیشرفته حاصل می‌گردد.

اصولاً پیگیری حق می‌بایست مبتنی بر منافع باشد. تعقیب سیاستهایی که امنیت روانی‌ و مادی مردم در آن مقفول بماند ناکارآمد و محکوم به شکست است، آنچنان که ما در موضوع هسته‌ای آنرا به وضوح مشاهده می‌کنیم.

از بی توجهی تاسف بار صدا سیما که بگذریم، هر چند وقت یکبار می‌بینیم و می‌شنویم که انواع موشک‌ها ساخته و آزمایش شده و میلیون‌ها دلار برای آن هزینه می‌شود. آیا بهتر نبود این هزینه‌های سرسام آور و وارد شدن در یک رقابت تسلیحاتی بی‌ ثمر و گران قیمت صرف پیشگیری حوادث طبیعی چون زلزله و سیل و غیره می‌شد تا هموطنانمان دیگر شاهد اینگونه فجایع نباشند!؟

الگوی ژاپن پیش روی ماست، کشوری که از ویرانه‌های جنگ برخواست و با باز تعریف مفاهیمی چون امنیت ملی‌، منافع ملی‌ و استقلال به پیشرفتی عظیم و خیره کننده نائل شد، بطوریکه زلزله‌هایی این‌چنینی را با کمترین تلفات انسانی‌ و مادی مدیریت می‌نماید.