کشتیگیران ایران بازهم قهرمان شدند و سیل پیامهای تبریک جاری و نوای سرودهای حماسی شبکههای تلویزیونی ساری شد اما آنچه در ته کیسه این قهرمانان باقی خواهد ماند، حداکثر انبوهی وعده و وعیدهای سرخرمن خواهد بود.
تیم ملی کشتی آزاد ایران در آستانه المپیک لندن برای پنجمین بار سکوی نخست جهان قرار گرفت تا برای چندمین بار شایستگی دلاورمدان کشتی ایران را به رخ جهانیان بکشد.
به گزارش اعتدال ، قهرمانان کشتی آزاد ایران در حالی پنجمین قهرمانی ایران در جهان را جشن گرفتند که در فینال این بازیها در مقابل تیم آماده جمهوری آذربایجان، میزبان این دوره از رقابتها صفآرایی نمودند.
کشتیگیران ایران بازهم قهرمان شدند و سیل پیامهای تبریک جاری و نوای سرودهای حماسی شبکههای تلویزیونی ساری شد اما آنچه در ته کیسه این قهرمانان باقی خواهد ماند، حداکثر انبوهی وعده و وعیدهای سرخرمن خواهد بود.
این افتخارآفرینی کشتی در حالی است که در آنسوی سکه، تیم ملی فوتبال ایران بازهم یک رده سقوط کرد تا در رده پنجاهو دومی جهان جا خوش کند.
درآمد فوتبالیستهای کشورمان که دست بر قضا حاشیههای آنها بسیار و نتایج آنها در مسابقات بینالمللی دلسرد کننده است، هر یک به تنهایی با هزینه یک تیم کشتی در سال برابری میکند. کشتی ورزش باستانی ایران در حالی مورد این تظلم قرار میگیرد، که باشگاههای به اصطلاح فرهنگی، ورزشی کشور سالانه میلیاردها تومان بیزبان بیت المال را به جیب فوتبالیستهایی میریزد که وقتی صحبت از اخلاق و جوانمردی میشود فقط باعث تاسف میشوند و در سوی مقابل تشک کشتی، میدان جوانمردی و نماد کشتی گیران منش پهلوانی است.
حال سوال این است فدراسیون کشتی و در راس آنها وزارت ورزش چه جوایز و تشویقهایی برای قهرمانان جهان در نظر گرفته است؟ آیا این جوایز با دستمزدهای هنگفت فوتبالیستها برابری قابل مقایسه است؟ و سوال آخر اینکه آیا این جوایز به گونهای هست تا دغدغه معیشت این قهرمانان را تا پایان المپیک برطرف کند؟