
خبرگزاری آسوشیتدپرس در خبری گزارش داذد که بر اساس گزارش محرمانه آژانس بینالمللی انرژی اتمی که توسط این خبرگزاری رؤیت شده، آژانس نتوانسته است وضعیت ذخایر اورانیوم 60 درصد در ایران را از زمان حمله آمریکا به سایتهای هستهای بازرسی کند.
در این گزارش آمده است: ایران اجازهٔ بازرسی از تأسیسات بمبارانشده خود را نداده است. میزان اورانیوم بسیار غنیشده در ایران که قادر به راستیآزمایی آن نیستیم، موجب نگرانی جدی است. آژانس از موقعیت دقیق کارخانه غنیسازی اصفهان، از جمله اینکه شامل مواد هستهای است یا نه و آیا تحت تأثیر حملات نظامی قرار گرفته، اطلاعی ندارد.
آژانس در گزارش فصلی خود گفته بیان کرده که تهران باید گزارشی درباره مواد و تأسیسات هستهای که در جنگ 12 روزه آسیب دیدهاند تحویل این نهاد بینالمللی کند. وضعیت مواد انباشت شده نیاز به رسیدگی فوری دارد.
گزارش میگوید: رافائل گروسی به وضوح به ایران اعلام کرده است که اجرای فعالیتهای نظارتی در ایران طبق توافقنامه نظارتهای NPT ضروری و فوری است، توافقنامهای که همچنان معتبر باقی مانده و اجرای آن تحت هیچ شرایطی نمیتواند متوقف شود.
منبع اسرائیلی از انتقال ذخایر اورانیوم غنیشده در ایران خبر داد
وبگاه «یدیعوت آحارونوت» نوشته که رژیم ایران اخیراً بخش قابل توجهی از ذخایر اورانیوم غنیشده با غنای ۶۰ درصد خود را به محلی نامشخص و محرمانه منتقل کرده است. رژیم تهران با ندادن اجازه بازدید و اعلامنکردن محل دقیق ذخایر اورانیوم نشان میدهد که میخواهد کنترل برنامه هستهای خود را حتی در شرایط فشار نظامی حفظ کند.
پس از حملات هوایی آمریکا به سه مرکز هستهای در ایران سرنوشت ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنیشده با غنای ۶۰ درصد در هالهای از ابهام قرار گرفته است. تصاویر ماهوارهای و گزارشها از جابهجایی احتمالی این مواد پیش از حملات خبر داده بودند.
انتقال ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنیشده تا ۶۰ درصد کاری دشوار است، اما غیرممکن نیست. این مواد معمولاً در سیلندرهای فولادی سنگین نگهداری میشوند و با رعایت پروتکلهای امنیتی سختگیرانه قابل جابهجایی هستند. کارشناسان معتقدند تجربه چند دهه رژیم ایران و وجود شبکه گسترده تونلها و پناهگاههای مستحکم زیرزمینی، انجام چنین انتقالی را قابلتصور میکند.
برخی معتقدند کامیونهای مشاهدهشده در نزدیکی فردو پیش از حملات هوایی بخشی از این پروسه جابهجایی بوده است، درحالیکه برخی دیگر این احتمال را مطرح میکنند که انتقالها بهصورت محمولههای کوچکتر و مکرر انجام شده باشد. آنچه هنوز مشخص نیست این است که آیا اورانیوم در تأسیسات مستحکم دیگری نگهداری میشود، زیر زمین مخفی شده یا بین چند محل تقسیم شده است. بدون دسترسی به این مکانها، آژانس اتمی نمیتواند هیچیک از این فرضیهها را تأیید کند.
رژیم تهران با ندادن اجازه بازدید و اعلامنکردن محل دقیق اورانیوم، نشان میدهد که میخواهد کنترل برنامه هستهای خود را حتی در شرایط فشار نظامی حفظ کند. حساسترین اورانیوم غنیشده چه زیر زمین پنهان شده باشد یا در مکانی دیگر نگهداری شود، از سایتهای اعلامشده ناپدید شده و هیچکس نمیداند دقیقاً کجاست.
این در حالیست که مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی در تازه ترین اظهارات خود در مصاحبه با یک رسانه فرانسوی با بیان اینکه این نهاد در حال گفتوگو با رژیم ایران برای احیای بازرسیهاست، گفت: اورانیوم غنیشده تا سطح ۶۰ درصد همچنان در تاسیسات هدفقرار گرفتهشده وجود دارد.
گروسی در گفتوگو با شبکه LCI با اشاره به پیچیدگی وضعیت ایران گفت: برای ما، این پیچیدگی عمدتاً در سطح فعالیتهای هستهای نمود دارد. تنشها وجود دارد، چه در روابط با غرب و چه با سازمانهای بینالمللی. سه سایتی که در ماه ژوئن بمباران شدند، شامل فردو، نطنز و اصفهان، همچنان برای بازرسان ما غیرقابل دسترسی هستند.
سفیر اسبق جمهوری اسلامی در پاریس در این باره با بیان اینکه نگرانی اصلی آژانس وضعیت ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده است که روشن نیست کجاست، گفت: آنها احتمال میدهند که این اورانیوم در محلی استفاده شود یا مجدداً غنیسازی در جای دیگری آغاز شده است. البته این موارد بیشتر توهمات آژانس است اما آژانس به عنوان مرجع هستهای دنیا حرفهایش معتبر است و جهانیان این صحبتها را جدی میگیرند.
English SummaryThe Associated Press reports that a confidential IAEA document reveals the agency's inability to verify Iran's 60% enriched uranium stocks since U.S. strikes on nuclear sites. Iran has not permitted inspections of bombed facilities, raising serious concerns about uranium levels that cannot be verified. The IAEA insists Iran must report on damaged nuclear materials and facilities. Israeli sources claim Iran has transferred a significant amount of enriched uranium to an undisclosed location, complicating oversight. International tension persists as the IAEA struggles to regain access to key sites.