جنازه جین هکمن، بازیگر مشهور سینمای آمریکا و همراه همسرش در خانهشان در شهر سانتافه ایالت نیومکزیکو پیدا شد. کلانتر شهرستان سانتا فه، خبر درگذشت این زوج را بامداد پنجشنبه به نشریه «ورایتی» تأیید کرد. به گفته مقامات، شواهدی از وقوع جنایت در دست نیست، اما دفتر کلانتر هنوز علت دقیق مرگ را اعلام نکرده است. جین هکمن ۹۵ ساله و بتسی آراکوا ۶۳ ساله بودند.
جین هکمن یکی از بزرگترین بازیگران سینمای اواخر قرن بیستم به شمار میرفت. او با قد بلند، شخصیت دوستداشتنی و توانایی فوقالعاده در ایفای نقشهای متنوع، هم در قالب شخصیتهای شکستخورده و هم در نقشهای مقتدر و با نفوذ کاملاً باورپذیر بود.
او همچون ستارههای بزرگ سینمای کلاسیک، مانند جیمز کاگنی و هامفری بوگارت، با قدرت حضور و اجرای خود، هرگونه محدودیتی را پشت سر گذاشت و به یکی از شناختهشدهترین و تحسینشدهترین بازیگران نسل خود تبدیل شد. نام او در کنار بزرگان همدورهاش همچون رابرت دنیرو، آل پاچینو و داستین هافمن قرار گرفت.
روزیانو با انتشار عکس بالا نوشت: جین هکمن، بازیگر گوشه گیر آمریکایی که سال ها بود تصویر و خبری از او منتشر نشده بود، به تازگی در ایالت نیومکزیکوی آمریکا در حال خرید غذا دیده شده است. در تصاویر جدید منتشر شده از هکمن او سالم و رضایتمند در حال خرید از یک رستوران درایو ترو (رستوران هایی که برای خرید غذا از آن ها نیازی به پیاده شدن از ماشین نیست) به نظر می رسد.
برخی ابتدا تصور می کردند تصمیم هکمن برای بازنشستگی با زندگی مشترکش مرتبط بود. او که یک بار اذعان کرده بود برای ایجاد تعادل میان زندگی حرفه ای و خانوادگی اش با مشکل رو به رو است، در دهه ی ۱۹۸۰ به زنی که در باشگاه ورزشی او کار می کرد و ۳۱ سال از او کوچک تر بود دل باخت و آن ها در سال ۱۹۹۱ با یکدیگر ازدواج کردند.
وگرچه در ابتدا اینگونه به نظر می رسید که شاید هکمن برای داشتن یک زندگی آرام خانوادگی تصمیم به ترک دنیای سینما گرفته، او بعدها فاش کرد که این تصمیم در حقیقت به خاطر برخی مشکلات پزشکی بود که با آن ها رو به رو شده بود.
در حقیقت معلوم شد این بازیگر برنده ی اسکار به دلیل اضطراب شدیدی که تحت آن قرار داشت بازیگری را کنار گذاشته بود، اضطرابی آنچنان شدید که او را دچار مشکلات قلبی کرده بود.
جین هکمن فعالیت بازیگری خود را نزدیک به ۷۰ سال قبل با پیوستن به تئاتر پاسادنای ایالت کالیفرنیا در سال ۱۹۵۶ آغاز کرد و در همانجا بود که با داستین هافمن، بازیگر مشهور آشنا و دوست شد.
او در نهایت در سال ۱۹۶۳ به نیویورک نقل مکان و شروع به بازی در نمایش های تئاتر برادوی و نقش های تلویزیونی کوچک تر کرد.
او در دهه ی ۱۹۷۰ به شهرت رسید، زمانی که برای بازی اش در فیلم «هیچگاه برای پدرم آواز نخواندم» (I Never Sang For My Father) نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.