خنجرهای اهریمن بدکیش ولایی سالهاست که در هر کوی و گذر پیکر ایران را میدرند؛ در این میان بازماندگان و خانوادههای قربانیانی همچون الهه به کجا باید داغشان را ببرند. در حالی که افکار عمومی بهشدت پیگیر آگاهی از جزئیات جنایت قتل این دختر ایران است، نهادهای امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی تمرکز خود را نه بر شفافسازی، بلکه بر فشار و کنترل خانواده و اطرافیان او گذاشتهاند.
به گزارش روزنامه شرق، بدون صوت قرآن یا نوای غمانگیزی که سوگ این خانواده را نشان دهد، بنرهای تسلیت را به دیوار این خانه سیاهپوش میچسبانند. تمایلی به حرفزدن ندارند: «به ما گفتهاند مصاحبه نکنیم، گفتهاند هیچ کاری نکنیم». اهالی محل و همسایهها هم به عزاداری بیسروصدای آنها اشاره میکنند که داغ دختر جوانشان را در سکوت پیش میبرند. ساعت ۱۱ صبح جمعه شانزدهم خرداد، یکی از کوچههای منتهی به چهارراه قائم اسلامشهر، مقابل خانه «الهه حسیننژاد» غرق سکوت است. نه صدای گریه میآید، نه نالههای عزاداری. آدمها با رخت سیاه از در بزرگ خانه میروند و میآیند.
گوشهکنار کوچه، زنانی از محله، دور هم جمع شدهاند، صدای پچپچشان به سختی میآید. خبر پیداشدن پیکر بیجان دختر جوان، صبح پنجشنبه به خانواده حسیننژاد رسید؛ پیکری که بعد از ۱۱ روز در بیابانهای اطراف فرودگاه امام خمینی پیدا شد. این پایان امید برای پیداکردن دختر ۲۴سالهای بود که ۱۱ روز همه به دنبالش بودند. تشییع الهه بدون اعلام قبلی برگزار شد. با اینکه خبرنگار «شرق» تا ساعت ۱۲:۳۰ ظهر مقابل خانه الهه حضور داشت، خبری از تشییع جنازه نبود. ساعاتی بعد ویدئویی منتشر شد که نشان میداد او را عصر روز گذشته تشییع کرده و در قبرستان دارالسلام اسلامشهر به خاک سپردهاند.
مردها هم جلو در خانه، بیحوصله گوشهای ایستادهاند، بیشترشان از اقوام نزدیک هستند. یکی از آنها توضیح میدهد که: «از پلیس آگاهی به ما گفتهاند فعلا مصاحبهای نکنیم. گفتند فعلا هیچ کاری نکنیم». آنها حتی اجازه نمیدهند، خبرنگار وارد خانه شود و با عذرخواهی، مانع از ورودش به این خانه میشوند. مرد میانسال یکی از اقوام نزدیک الهه است، سرش را پایین انداخته و عرض کوچه را بالا و پایین میکند. خیسی چشمانش را پاک میکند و تماسهای پشت هم تلفن همراهش را پاسخ میدهد. او در پاسخ به اینکه تاریخ مراسم چه زمان است؟ تنها یک جمله میگوید: «نمیتوانم بگویم».
مردم چه میگویند؟
از زمانی که خبر ناپدیدشدن «الهه» منتشر شد، بسیاری از مردم در فضای مجازی شروع به پیگیری این ماجرا کردند. موج ایجادشده به رسانهها هم رسید و پلیس آگاهی تهران هم اعلام کرده بود تیمی تخصصی و مشترک را برای یافتن سرنخهای پرونده گمشدن «الهه حسیننژاد» در پایتخت تشکیل داده و تحقیقات میدانی و دیجیتال را بهصورت ویژه آغاز کرده است. هرچند همان زمان هم بسیاری به این موضوع اشاره کردند که ردیابی گوشی همراه الهه، به زمان چندانی برای پیگیری نیاز ندارد و چند روز بررسی این پرونده توسط بسیاری از مردم زیر سؤال رفته بود. پس از آنهم با انتشار خبر قتل این دختر جوان، واکنشهای عموم مردم جنس جدیدی به خود گرفت و بیشتر مردم از گستردگی ناامنی و موج ناامیدی اجتماعی سخن میگفتند.
از خیزش "زن، زندگی، آزادی" حمایت میکرد
منابع رسمی جمهوری اسلامی پیش تر اعلام کردند جسد الهه حسیننژاد، دختر ۲۴ ساله ساکن اسلامشهر تهران که در "مسیر بازگشت از محل کار خود به خانه مفقود شده" بود، در حاشیه یکی از مناطق اطراف تهران پیدا شده است.
رئیس پلیس آگاهی تهران گفت: «با بررسیهای به عمل آمده مشخص شد که نامبرده به قتل رسیده است لذا تلاش برای بررسی زوایای پرونده و دستگیری قاتل آغاز شد.»
با مراجعه خانواده الهه حسیننژاد به کلانتری، خبر گم شدن الهه به سرعت در شبکههای اجتماعی و خبرگزاریهای داخلی و خارجی منتشر شد و ناپدید شدن این دختر جوان افکار عمومی را به خود مشغول کرد.
به گزارش دویچه وله، در اکانت اینستاگرامی که به اسم الهه حسیننژاد موجود است، او از خیزش مردمی "زن، زندگی، آزادی" حمایت میکرده و پستها و استوریهایی در حمایت از برخی هنرمندان حامی جنبش "زن، زندگی، آزادی" از جمله توماج صالحی و مهدی یراحی منتشر کرده است.
الهه حسیننژاد وقتی توماج صالحی از زندان آزاد شده بود در اینستاگرام خود نوشته است "ولی تو واقعا فرق داری! آزادیت مبارک شجاعترین، با غیرتترین و با شرفترین مرد".
خانواده حسیننژاد در طی روزهای گذشته از مزاحمتهای تلفنی نیز شکایت کرده بودند. عموی الهه گفته است "۹۰ درصد تماسها مزاحم تلفنی است، میپرسند گمشده پسر است یا دختر".
او در گفتگو با خبرآنلاین میگوید: «ما یک شماره تلفن را در آگهیهای منتشر شده درج کردیم تا اگر کسی خبری از او دارد، از طریق این شماره به ما اطلاع بدهد اما متاسفانه از همان روز اول تا حالا بیش از صدها نفر طی برقراری تماس فقط برای ما ایجاد مزاحمت کردهاند.»
The article discusses the tragic case of Elahe Hosseinzadeh, a 24-year-old woman whose body was found after being missing for 11 days. Her disappearance and subsequent murder have sparked public outrage and concern over safety in Iran. While the community mourns in silence, security forces focus on controlling the family rather than providing clarity. Elahe was known for supporting the "Women, Life, Freedom" movement on social media. The family's grief is compounded by harassment from the public, highlighting the societal tensions surrounding her death and the broader issues of violence against women in Iran.