یورونیوز در گزارشی نوشت: روزنامه شرق، چاپ تهران در شماره روز پنجشنبه به قلم فرانک جواهری، گزارشی میدانی از زنان در آستانه دور دوم انتخابات منتشر کرده که در آن آمده است: به سراغ زنانی رفتیم که در مرحله اول انتخابات شرکت نکرده‌اند، اما برای شرکت در مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری، مردد هستند. از میان ۱۵ نفری که رای نداده بودند، فقط دو نفر مردد شده بودند که در دور دوم، رای دهند.

حتی بحث کردن درباره انتخابات در جمع‌های کوچک دوستانه، طبقه متوسطی‌ها در تهران، کار را به جدل و دعوا می کشاند. همه دلخور می‌شوند، کلماتی چون خائن، شرمندگی، خیانت‌کار، ترسو، عذاب وجدان، در فضای دوستانه به راحتی ردوبدل می‌شوند.

فضاهای نیمه عمومی هم وضع بهتری ندارند؛ فقط آوردن اسم «انتخابات» باعث می‌شود، چشم‌ها گرد شده و بپرسند: «از تو دیگه انتظار نداشتیم!»

فضاهای عمومی مثل مترو از همه بدتر است. همه ساکت به هم خیره شده‌اند. دستفروش های زن و مرد از لابه لای جمعیت رد می شوند. پرسیدن درباره انتخابات از زن ۵۰ ساله‌ای، که برای آنکه شناخته نشدن، روی صورتش ماسک زده و دستفروشی می‌کند، سخت است. او در پاسخ به من بی‌اعتناست و داد می‌زند: «خانم‌های محترم، جنس‌های من رو ندیدیدها!»

برخی اینقدر از فضای انتخابات دور هستند که شنبه شب هنوز خبر ندارند، انتخابات به دور دوم کشیده شده است. مریم ۳۱ ساله از ۶ صبح سرکار می رود و به قول خودش تا ۱۲ شب سر پاست، تا شام شوهرش را بپزد و کمی برای خودش باشد. می پرسد: «مگر انتخابات تمام نشد؟ رفت دور دوم؟ من رای نمی دهم. از این ناراحتم که چرا اینجا بدنیا آمدم. برای بار دوم می خواهند، سرمان شیر بمالند.»

سارای ۲۸ ساله محکم می گوید: «رای ندادم و نمی دهم.» می گوید حتی روز انتخابات دلش می خواسته کنار مراکز رای گیری برود و سر کسانی که رای می دهند، داد بزند. سارا در خانه پدری، همراه مادر و برادرش زندگی می کند. روزهای زوج از ۶ صبح تا ۷ شب کار می کند و روزهای فرد هم ناخن کاری یاد می‌گیرد، چون به قول خودش: «نمی‌رسه.»

«هانیه» هم یکی از نادر مرددهایی است که می‌گوید شاید در دوم انتخابات ریاست جمهوری شرکت کند. او و همسرش هر دو کار می‌کنند و اجاره‌نشین هستند؛ او سال‌هاست ازدواج کرده و می‌گوید، تصمیم گرفته‌اند بچه‌دار نشوند. با اینکه همسرش در دور اول انتخابات شرکت کرده است، هانیه با وجود اصرار اطرافیانش، رای نداده است.

«هانیه» برعکس «نازنین» آرام است، شمرده و با صدای آهسته حرف می زند. خجالتی نیست، اما موقع صحبت سرش را پایین می‌اندازد و می‌گوید: «الان نمی‌خواهم قلبا رای دهم، اما مردد شدم؛ می‌ترسم یکی بیاید که اوضاع داغان‌تر شود. الان هم ۱۰ درصد احتمال دارد رای بدهم. نمی‌دانم تا آخرین لحظه چه اتفاقی بیفتد. دلم راضی نیست.»»