چند هفته پیش فرامرز اصلانی خبر از ابتلایش به سرطان داده بود و اعلام کرد که قصد دارد باقیمانده سال ۱۴۰۲ را به درمان و مراقبت از روحیه‌اش اختصاص دهد. او در پستی اینستاگرامی به زبان فارسی و انگلیسی نوشته بود: «همانند یک مسافر در این راه پیچیده، من نیز سایه سرطان را لمس کردم. بنابراین اعلام می‌کنم که قصد دارم باقیمانده این سال را به درمان و مراقبت از روحیه‌ام اختصاص دهم. با هر سپیده‌دم، قلب من شجاعت بیشتری پیدا می‌کند و جان را با اندیشه و انرژی بیشتری برمی‌انگیزد تا گامی در مسیر بهبودی بردارم.»

یادداشت این هنرمند با این عبارت به پایان رسیده بود که «در اندیشه شما، ایران و ترانه و آواز هستم»

فرامرز اصلانی که مانند بسیاری از هنرمندان ایرانی عرصه ترانه موسیقی و آواز به دنبال انقلاب سال ۱۳۵۷ ناگزیر از مهاجرت شد، در چند دهه اخیر در آمریکا به‌سرمی‌برد. او سال گذشته همسو با اعتراضات سراسری ایران که به «زن، زندگی، آزادی» شهرت یافت، حضور پررنگی در میان ایرانیان مهاجر حامی اعتراضات داشت. قبل از آن نیز در اعتراضات سال ۱۳۸۸ با سرودن ترانه‌ای به حمایت از معترضان پرداخت.

اصلانی با ابتکارات خود سبک منحصربه‌فرد و جایگاهی ممتاز در موسیقی پاپ ایران دارد. شاید معروف‌ترین کار او قطعه «اگه یه روز» از آلبوم «دلمشغولی‌ها» باشد که از دهه ۱۳۵۰ به این سو، نسل‌های مختلف ایرانیان از آن خاطره دارند. (فیلم زیر)