شاهزاده رضا پهلوی در پیام خود نوشت:

دولت سوئد در اقدامی غیر مسئولانه و غیر اخلاقی، حمید نوری، یک جنایتکار جنگی را با دو شهروند سوئدی مبادله کرده است. پیش از این گفته‌ام که این اقدام نه فقط به لحاظ اخلاقی محکوم است، بلکه حتی از منظر منافع سوئد، و دیگر کشورهای اروپایی و غربی نیز اقدامی زیان‌بار و نابخردانه است. در اینجا مایلم نکاتی را درباره این مبادله و ارتباط آن با مبارزه ملت ایران برای سرنگونی جمهوری اسلامی و احیای حاکمیت ملی در چارچوب یک دموکراسی سکولار بیان کنم.

نخست اینکه مبادله حمید نوری، نافی دستاورد بزرگ ملت ایران و فعالان مخالف جمهوری اسلامی در محاکمه و محکومیت یکی از عوامل جنایتکار رژیم از طریق امکانات قضایی موجود در دموکراسی‌های غربی نیست. این گامِ بزرگ، سنگ بنای اقدامات بعدی برای پاسخگو کردن دیگر مقامات جنایتکار جمهوری اسلامی در راستای فشار حداکثری بر رژیم و در مسیر دادخواهی است.

دوم آنکه زمان این مبادله در آستانه سیرک انتخابات رژیم با هدف ناامید کردن شما، تبلیغ این دروغ که شما تنهایید، و تشویق شما به رای دادن، انتخاب شده است. یقین دارم پاسخ مردم میهن‌پرست و آزادیخواه ایران به این مَکرِ اهریمنی، یک نه قاطع خواهد بود. نه شما تنهایید و نه شرکت در سیرک انتخابات، راه حل مسائل و مشکلات ایران است. مسیر پیروزی روشن است و فردای پیروزی روشن‌تر.

نکته سوم و پایانی اینکه اگر چه مبادله این جنایتکار، اقدامی مُضِر و غیر سازنده است اما اتفاقا ما ایرانیان خارج از کشور را در مسیر متشکل شدن و سازمان یافتن برای فشار حداکثری بر رژیم و حمایت حداکثری از مردم ایران مصمم‌تر می‌سازد. چنانکه بارها گفته‌ام ما مردم ایران اگر چه در مسیر آزادی میهن روی پای خودمان ایستاده‌ایم، اما یکی از وظایف مهم ایرانیان خارج از کشور، فعالیت و تلاش سازمان‌یافته، هماهنگ و هدفمند برای همراه کردن سیاستمداران کشورهای محل اقامت‌شان با سیاست فشار حداکثری بر رژیم و حمایت حداکثری از مبارزه مردم ایران است. حمایت جهانی، هزینه‌ای را که مردم ایران در مسیر پبروزی می‌دهند، کمتر خواهد کرد و زمان رسیدن به آزادی را کوتاه‌تر. برای همین است که جمهوری اسلامی با شدت و حدت می‌کوشد بر سیاست دولت‌های جهان و منطقه درباره خود تأثیر بگذارد. وظیفه ما ناگزیر، مقابله با این تلاش‌ها است نه ناامید شدن و کنار نشستن.

رابطه با غرب به نقطه غیرقابل بازگشت رسیده است

یک مدیرکل پیشین بخش خاورمیانه وزارت خارجه جمهوری اسلامی گفته: رئیس جمهور در ایران، تصمیم گیرنده اصلی در حوزه سیاست خارجی نیست. درواقع هم رئیس جمهور و هم وزیر امور خارجه کارگزار هستند.

قاسم محبعلی به سایت فرارو گفت: گفت: توجه به شرایط انتخابات آمریکا نیز مهم است و این یک رابطه دو طرفه است. به طور کلی امر سیاسی در ایران حالت آچمز پیدا کرده و حرکت در این حوزه بسیار سخت است. شرایط بین المللی نیز بسیار سخت است. مسئله برنامه‌ای هسته‌ای ایران نیز مورد توجه است و این سوال مطرح است که آیا ایران قصد دارد از سطح فعلی جلوتر برود یا دولت بعدی که سر کار بیاید آیا حاضر به عقب نشینی خواهد بود یا خیر؟ و اگر عقب نشینی کند پس پاسخ آن‌ها که دلواپس و کفن پوش هستند را چطور باید بدهد؟ از طرف دیگر این را هم فراموش نکنیم که مسئله تحریم‌های ما که فقط هسته‌ای نیست، ما تحریم‌های گوناگونی داریم که به هم پیچیده شده است و از تحریم‌های حقوق بشری تا تحریم‌های مرتبط با سیاست منطقه‌ای را شامل می‌شود.

وی افزود: قانونی که اخیرا کنگره تحت قانون مهسا، تصویب کرد نیز به شکلی است که هر رئیس جمهوری سر کار بیاید، ناچار است آن را اجرا کند. به خصوص اگر افرادی سر کار بیایند که در فهرست تحریم‌ها باشند و نتوانند به راحتی سفر خارجی بروند، نیز مشکل زا خواهد بود؛ بنابراین مشکل فعلی ما الزاما مسائل هسته‌ای و تحریم‌های هسته‌ای نیست، هر چند که مسائل هسته‌ای می‌تواند بحران زا هم باشد. اکنون در شرایطی قرار داریم که هم آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها و هم ایران تا جایی پیش رفته اند، که برگشت برایشان بسیار دشوار است. افزون بر همه این‌ها باید ببینیم مسئله غزه و اوکراین چه می‌شود، چون همه این‌ها به هم مرتبط هستند. به خاطر همه این دلایل است که معتقدم انتخابات در ایران، دیگر چندان تاثیری روی آینده سیاست خارجی ندارد.

این تحلیلگر ارشد سیاست خارجی درباره این که حضور یک رئیس جمهور با افکار و عقاید متفاوت چه تاثیری بر آینده خواهد داشت گفت: سیاست‌های کلی کشور را رئیس جمهور نمی‌تواند به تنهایی تغییر دهد. از سوی دیگر، شرایط ایالات متحده نیز مهم است و باید ببینیم در این کشور، چه شخصی رئیس جمهور می‌شود. چه بایدن رئیس جمهور بعدی امریکا باشد و چه ترامپ، هر دو روسای جمهور تک دوره‌ای هستند و قدرت ریسک بالایی هم خواهند داشت. همچنین اقدامات نتانیاهو نیز می‌تواند منتهی به فشار‌های زیادی در حوزه سیاست خارجی کشور همراه باشد. اگر جنگ گسترش پیدا کند و به سوریه، لبنان و دیگر نقاط کشیده شود، شرایط جدیدی در منطقه ایجاد خواهد شد.