«عرفانم، مامانی امسال دومین یلدایی هست که نداریمت، دلم برای شیطنت‌هات تنگ شده دلم برای خنده هات تنگ شده. پاشو بازم ما رو بترسون. پاشو بازم سر به سرمون بذار، یادته بهت می‌گفتم عرفان یکم جدی باش میگفتی سخته نمی‌تونم. پاشو هر کاری دوست داری بکن، اصلا هر چی تو بگی همونه، فقط پاشو مامان خسته شدم انقدر ادای ادمای قوی رو درآوردم، اتقدر الکی لبخند زدم که اطرافیانم غصه نخورن، پاشو ببین مردم چجوری امسالم مثل پارسال یلدا دارن جشن میگیرن، شادی میکنن، پاشو ببین شاید خودتم پشیمون بشی از این داغی که به دل من و غزل گذاشتی داغی که داییت رو از پا دراورد داغی که مادربزرگتو زمین گیر کرد پاشو ببین هیچی ارزش اینا رو نداشت، راحت بزرگ نشده بودی که راحت بگیرنت ازم، هم پدری کردم هم مادری ،الان وقت خزونت نبود وقت لذت بردن من بود از وجودت...

عرفان ساریخانی دشتی ، ۲۲ ساله ساکن تهرانپارس در شرق تهران که در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ حضور فعالی داشت، در تاریخ ۲۶ مهر‌ماه سال گذشته مفقود و پیکر شکنجه شده اش در ۲۹ مهرماه در حوالی جاجرود پیدا شد. پیکر عرفان در حالی که صورتش کاملا خُرد شده بود، پیدا شد.