محسن شکاری، جوان ۲۳سالهٔ در کافه‌ای در هفت‌حوض تهران کار می‌کرد. این جوان ایرانی اقتدا کرده به سردار بزرگ مشروطیت، «ستارخان»، در حالی به اعدام محکوم شد که خانواده‌اش منتظر نتیجهٔ فرجام‌خواهی حکم او بودند. جلادان قوه قضائیه فریبکارانه به آنها گفته بودند که اگر موضوع را رسانه‌ ای نکنند به‌زودی آزاد می‌شود.

خامنه‌ای و دستگاه اهریمنی اش تاکنون به‌ قتل رساندن جوانان معترض را با تاکتیک دروغ بزرگ کتمان می‌کردند و مدعی می‌شدند که آنها «خودکشی»! کرده‌اند یا قربانی سیاست «کشته‌سازی» از جانب معاندان نظام شده‌اند.

اکنون خامنه ای در منتهای استیصال دست به خون یکی از جوانان برومند این میهن گشود که تنها جرم او «بستن خیابان» بوده است. بستن خیابان برای فراخوان به قیام از دید ضحاک نابخشودنی است؛ زیرا دست گذاشتن روی عصب عصیانی جامعه و برشوراندن آن است. از دید خامنه ای جوان ایرانی اگر بسیجی و لباس شخصی نیست، باید سر خود را به زیر گرفته و به چهاردیواری خویش مشغول باشد. او جوان ایرانی را منکوب، له‌شده، در خود فرو رفته، درگیر در مشکلات پایان‌ناپذیر زندگی و معیشت می‌خواهد. می‌خواهد در چرخهٔ نابود کنندهٔ جهنمی که برای مردم ایران درست کرده‌، جوان ایرانی چاره‌ ای جز روی آوردن به اعتیاد و خودکشی نداشته باشد. اگر در هر مرحله از این روند، جوانی بخواهد سر از دوزخ جمهوری اسلامی برتابد، آن وقت برای استبداد دینی و عمامه‌داران آن خطرناک می‌شود.

اعدام محسن شکاری، یک اعلان جنگ آشکار به مردم معترض ایران است. علاوه بر نشانهٔ بن‌بست محض و بیانی گویا از فلاکت و استیصال، خامنه‌ای وارد بازی خطرناک با آتش شده است.

اعدام ناگهانی، مخفیانه و ناجوانمردانه این جوان شجاع، ایران ملتهب و جوانان خیابان ستارخان تهران را وارد مختصات دیگری می‌کند؛ مختصاتی که ورود به آن خامنه‌ای و سردمداران نظام جهل و جنون را به غلط‌کردم‌گویی وا خواهد داشت.

فیلم زیر: انتقام خون محسن را از خامنه ای خواهیم گرفت