تبعات خشک شدن دریاچه ارومیه و آثار مخرب از شمالغرب گرفته حتی تا تهران را نیز در برمیگیرد. مرداد ماه سال ۱۳۹۲ بود که کارگروه نجات دریاچه ارومیه تشکیل و با تصویب ۱۹ طرح اولویت دار کار خود را آغاز کرد، تا کنون بیش از ۶ هزار میلیارد تومان اعتبار برای احیای این دریاچه اختصاص یافته است ولی آنچه امروز شاهد آن هستیم جانِ نیمه جان این دریاچه است.

به گزارش بهارنیوز، حسین آخانی استاد دانشگاه تهران و کارشناس مسائل محیط زیست در این رابطه گفت: از ابتدای تشکیل ستاد احیای دریاچه ارومیه همراه مسئولین وقت بودم و کارگروه احیاء اکولوژیک را تشکیل داده و تعدادی از متخصصین داخلی و خارجی را برای این موضوع همراه کردم که ماحصل آن، تهیه گزارش مفصل بود که به ستاد احیا دادم ولی متاسفانه به هیچ‌کدام از پیشنهادات ما در گزارش ارسالی، توجهی نشد و حتی تک ریالی برای تحقیقاتی که در حال انجام بودیم اختصاص داده نشد و در واقع تیم ما، از جیب خودمان هزینه میکردیم تا بتوانیم تحقیقات خود را اجرایی و در این راستا روند تغییرات پوشش گیاهی منطقه را ثبت کنیم.

دولت رییسی هم نمیتواند کاری برای احیا دریاچه ارومیه انجام دهد

وی ادامه داد: سیاست‌های آبی در کشور ما و در دولت‌های مختلف یکی است پس فرقی نمیکند دولت قبلی یا فعلی بخواهند کاری برای احیای دریاچه ارومیه انجام دهند. همانطور که اولین مصوبه کابینه آقای روحانی احیای دریاچه ارومیه بود و علیرغم هزینه‌های گزاف نتوانست کاری انجام دهد بدون تردید، دولت آقای رییسی هم نخواهد توانست کاری انجام دهد.

این استاد دانشگاه و کارشناس محیط زیست در رابطه با استخراج لیتیوم از محل دریاچه گفت: این اطلاعات قابل استناد نیست. موضوع دریاچه ارومیه همانند سایر تالاب‌های کشور دچار سندروم دریاچه ارومیه شده‌اند ولی مسئله اصلی اینجاست که اقتصاد کشور را به شدت وابسته کشاورزی کردیم و به همین دلیل تمامی منابع آبی کشور را به سوی استفاده برای کشاورزی هدایت کرده‌اند و با این فلسفه که آب برای انسات‌هاست نه طبیعت، سعی دارند تا آب تمام نشده استفاده کنند.