آدرس پست الکترونيک [email protected]









چهارشنبه، 31 فروردین ماه 1401 = 20-04 2022

چین از شکست‌‌های روسیه در اوکراین چه درسی می‌گیرد؟

با افزایش شکست‌های نظامی روسیه در جنگ اوکراین، عقب‌نشینی اجباری نیروی زمینی روسیه برای سازماندهی مجدد و غرق شدن «مسکُوا» گل سرسبد ناوگان دریایی‌ روسیه در دریای سیاه، اکنون توجه چین به این موضوع جلب شده که چگونه کشوری با توان نظامی کوچکتر و نیروی مسلح کمتر، یکی از قدرتمندترین ارتش‌های جهان را به زانو درآورد.

نیروهای مسلح روسیه بیش از یک دهه است که تحت یک فرآیند گسترده اصلاحات و سرمایه‌گذاری قرار گرفته‌اند و درس‌های آموخته شده از جنگ در گرجستان، چچن، سوریه و الحاق کریمه به هدایت این روند کمک کرده است. با این حال، جنگ اوکراین نقاط ضعف این ارتش را از بالا به پایین آشکار کرده است.

کارشناسان از این شگفت‌زده‌اند که روسیه چگونه با آمادگی ظاهراً کم و عدم تمرکز به اوکراین حمله کرد و در محورهای متعدد و با هماهنگی ضعیف نتوانست به طور مؤثر عملیات هوایی و زمینی را ترکیب کند.

غذای سربازان تمام شده و خودروها خراب شده‌اند. مسکو همزمان با افزایش تلفات سربازانش، نیروهای خود را از پایتخت، کی‌یف دور کرده تا دوباره آنها را سازماندهی کند. هفته گذشته پس از اینکه اوکراین اعلام کرد به رزمناو مسلح به موشک هدایت‌شونده «مسکوا» شلیک کرده، این ناو غرق شد. روسیه علت غرق شدن این هواپیما را آتش‌سوزی در کشتی عنوان کرد.

یوان گراهام، کارشناس ارشد مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی مستقر در سنگاپور می‌گوید: «در هر سطحی که روسیه این کارزار را دنبال کند، برایش بسیار سخت است. پوتین که از نزدیک درگیر اصلاحات نظامی روسیه بوده، تا حدود یک هفته پیش حتی یک فرمانده کل را برای این عملیات منصوب نکرد چون ظاهراً انتظار پیروزی سریع را داشت و ارزیابی‌اش از شکست مقاومت اوکراین اشتباه فاحشی بود.»

گراهام افزود: «این برای او یک جنگ بسیار شخصی است و فکر می‌کنم این انتظار که هدف سهل‌الوصول باشد، خودش بزرگترین شکست است.»

تصمیمات پوتین این پرسش را به ذهن می‌آورد که آیا ارزیابی دقیقی از پیشرفت اصلاحات نظامی و توانایی‌های اوکراین به او داده شده یا فقط چیزی به او گفته شده که می‌خواسته بشنود.

به نظر تیلور فراول، مدیر برنامه مطالعات امنیتی در مؤسسه فناوری ماساچوست نیز، رهبر چین که او هم رهبری اقتدارگراست و نقش فردی در اصلاح نظامی کشورش داشته است، اکنون قاعدتا باید دچار نگرانی شده باشد.

او گفت: رهبر چین به‌طور خاص ممکن است از خود بپرسد که آیا درباره کارآمدی ارتش آزادیبخش خلق در جنگی شدید، گزارش‌های دقیقی به او داده می‌شود یا خیر.

دیوید چن، مشاور ارشد «فناوری سنترا» که یک شرکت خدمات دولتی مستقر در ایالات متحده است، به خبرگزاری آسوشیتدپرس می‌گوید: «چین اخیراً در هیچ جنگ عمده‌ای شرکت نکرده تا توان نظامی‌اش محک زده شود. آخرین جنگ مهم چین در سال ۱۹۷۹ میلادی علیه ویتنام بوده است.»

چن گفت: «آنچه برای کمیسیون مرکزی نظامی (چین) فراخوان بیدارباش می‌دهد، این است که احتمالا عواملی ناشناخته‌تر از آنچه پیش‌بینی می‌کنند در چنین نبردهایی دخیل هستند. تجربه روسیه در اوکراین نشان داده که آنچه روی کاغذ در آکادمی علوم نظامی یا دانشگاه دفاع ملی باورپذیر است، در دنیای واقعی بسیار پیچیده‌تر می‌شود.»

چین مبالغ هنگفتی را به تهیه تجهیزات و ادوات جدید اختصاص داده است، تمرین‌های آموزشی واقع‌بینانه‌تری را آغاز کرده و با مطالعه جنگ آمریکا در عراق، افغانستان و کوزوو به دنبال اصلاح دکترین جنگی خود است.

چین مدعی است تایوان متعلق به این کشور است و کنترل این جزیره جزء کلیدی اندیشه سیاسی و نظامی پکن است. در ماه اکتبر، شی بار دیگر تکرار کرد که «اتحاد مجدد ملت باید محقق شود و قطعا محقق خواهد شد».

به گزارش یورونیوز، اما تیلور فراول، مدیر برنامه مطالعات امنیتی در مؤسسه فناوری ماساچوست به خبرگزاری آسوشیتدپرس می‌گوید: «اکنون واکنش سریع بسیاری از کشورها برای اعمال تحریم‌های سخت و هماهنگ علیه روسیه پس از حمله این کشور به اوکراین همچنین تمایل به تأمین اسلحه با فناوری پیشرفته اوکراین، می‌تواند باعث شود که شی جین‌پینگ در رویکرد خود در برابر تایوان تجدیدنظر کند و با واکنش سریع کشورهای پیشرفته صنعتی و اتحادی که نشان داده‌اند، شی احتمالاً نسبت به تایوان محتاط‌‌تر و کمتر شجاع خواهد بود».



Translate by Google: English | Français | Deutsch | Español
به اشتراک بگذارید: