چهارشنبه، 14 تیر ماه 1396 = 05-07 2017
مراسم تشییع و خاطراتی از عطاالله بهمنش+فیلم
مراسم تشییع پیکر مرحوم بهمنش پیش از ظهر امروز با حضور جمعی از اهالی ورزش و رسانه در ورزشگاه امجدیه تهران برگزار شد و پس از آخرین دور در زمین چمن این ورزشگاه که استاد در آن رویدادهای ورزشی زیادی را گزارش کرده بود، سپس پیکر وی برای تدفین به قطعه نام آوران بهشت زهرا منتقل شد.
فیلم زیر: عطاالله بهمنش از بنیان‌گذاران حرفه گزارشگری ورزشی در ایران بود.
وداع با استاد عطاالله بهمنش؛ آن خرد، آن تلخی
روزنامه بهار: حمیدرضا صدر به بهانه وداع عطاالله بهمنش در يادداشتي نوشت:
کمی پس از انقلاب برای دیدارش به ضلع شرقی جاده قدیم شمیران بالاتر از میرداماد در آن نان فانتزی فروشی می شتافتیم. وقتی که پنجاه و پنج ساله بود. وقتی ناگهان حذف شده بود. می خواستیم به بهانه ای پیاله ای از دریا بنوشیم و او حوصله حرف زدن نداشت. پشت آن دستگاه با همان عزت نفس پاسخ می داد، ولی نگاه و کلامش به سردی می زدند و تمایلی به دورده کردن گذشته نداشت. گاه و بیگاه نگاهش خالی می شد، گاهی آمیخته به گلایه و غیظ و دوباره محبت جای شان را می گرفت. خردمندی و آگاهی… و ورای همه آنها تلخی.
ما با صدای او جان گرفته بودیم. با صدای او بزرگ شده بودیم. به خاطر او پای رادیو چهار زانو نشسته و گزارش‌هایش را “واو” به “واو” گوش داده بودیم. اولین شخصیت رادیویی مان بود، اولین شخصیت رسانه ای مان. مرد توانای رادیو. استاد بی چون و چرای میکروفون. موسس مکتب خانه گزارشگری ورزش. ولی بزرگ تر از آنی بود که می دیدیم، خیلی بزرگ تر.
با کلام او شیفته فوتبال شدیم. با صدای او رقابت های کشتی را دنبال کردیم. با توصیفات او صحنه‌ها را تصور کردیم. حرکات و ضربه‌های بازیکنان را در کلمات او مجسم کردیم. با توصیفات و تشبیهاتش. با جمله های سنجیده اش. با صدای پرطنین و خش دارش. با کلام گرم و نفوذ کننده اش. سیلاب کلماتش آهنگین بودند، همین طور بالا و پایین رفتن صدایش. با او هیجان زده شدیم و مفهوم انتظار و تعلیق را فهمیدیم. ناظر نکته بینی بود که از نمای دوری همه چیز را می دید و در نمای نزدیک سایه روشن ها را برای مان توصیف می کرد. استاد توصیف جزئیاتی برای تجسم کردن بود. گاهی طی گزارش‌هایش احساس می کردیم همراه بازیکنان دویده ایم. تنه به تنه شان شده ایم. توپ جلوی پای مان قرار گرفته. باید بازیکن حریف را دریبل بزنیم. باید گل بزنیم. با صدای او توپ را از دست داده و دوباره به چنگ می آوردیم.
می خواهم تصور کنم هنوز کنار زمین امجدیه پشت میکروفون ایستاده. ایستاده و توصیف می کند و تشبیه. با همان صدای گرم خش دارش… ولی رفته و ما را تنها گذاشته. عطا بهمنش متولد ۱۳۰۲ در کرمانشاه در تیر ۱۳۹۶ در تهران وداع کرده و رفته. رفته و نشانی از بهار برجای نمانده.
www.youtube.com/watch?v=pHL4UH_KdEg
با استفاده از لینک زیر می توانید ویدیوی مزبور را دانلود کرده و به اشتراک بگذارید. برای دانلود این ویدیو از سایت ایران پرس نیوز خارج میشوید.
DOWNLOAD
عطا بهمنش هم بعد از ۹۴ سال عمر و کار پر تلاش برای ورزش ایران به ابدیت پیوست
ایکاش بجای عطا بهمنش ۹۴ راس آخوند عمامه سفید و سیاه به درک واصل میشدند
زنده یاد عطا بهمنش از نامهای ماندگار در ورزش ایران، بویژه در زمینه کشتی بودند وخواهند بود مردی که صدایش برای نسلهای پیش از انقلاب، وتا حدودی نسل اول انقلاب ویرانگرماندگارو نوستالژیک خواهد بود در روزگارانی که هنوزورزش این سرزمین مافیائی نشده بود وگشتی گیرانش برای نماینده شورا شدن و رانتخواری روی تشک نمیرفتند در کنار تشک هم گزترشگر بود وهم از نظر تکنیکی به مربیان بنام آن دوران خط وخطوط تکنیکی وتاکتیکی میداد صدای بهمنش در کنار صداهای دیگری چون حبیب روشن زاده - مانوک خدابخشیان - ایرج ادیب زاده صدای ورزش ایران بودند ونه چون گزارشگران امروز مثل خیابانی وامثالهم مروج ورزش اسلامی تا جائیکه حتی برای زدن یک گل از پشت میکروفن بگوید ایران اسلامی پوزه آمریکا را بخاک مالید یادشان جاودان ومزارشان میعادگاه عاشقان ورزش ایران
خاطره خوبی از روانشاد بهمنش دارم * مسابقات کشتی جام جهانی ۱۹۷۷ در سوئیس بود * و من و چندی از دوستان برای چند روز میزبان تیم ملی و پر افتخار کشتی ایران بودیم و چون در آنجا تحصیل می‌‌کردیم مسئولیت مترجم برای تیم ملی کشتی را با افتخار پذیرفتیم در مسابقات روبری تیم خبرنگاران می‌‌نشستیم با پرچم بسیار بزرگ شیر و خورشید نشان که از راه دور همه آن را می‌‌دید‌ند و به خاطر می‌‌آورم که هر دو دقیقه یک بار نام بهمنش را صدا میزدیم، تا جایی که بالاخره از جا بلند شد و تعظیمی کرد و دستی به چانه خود کشید به علامت اینکه بالا غیرتا بگذارید به کار گزارش گری خودم برسم روز‌های خوشی بود در کنار مردان نام آوار مانند برزگر، سوخته سرایی و مراد علی شیرانی
زنده یاد استاد بهمنش یکی از بهترین و گزارشگران ورزش کشتی و فوتبال کشور بودند که علاوه بر آشنا بودن استاد با فنون و تکنیک در رشته های ورزشی، کشتی و حتی فوتبال همچنین مقاله نویسی و همکاری با جراید سرشناس ورزشی از دوران گذشته تا کنون ثابت کردنند که ایشان در رشته های مدیریت و برنامه ریزی در ورزش هم مهارت کامل داشته اند! اما بدبختانه با درگذشت استاد بهمنش از این پس ورزش کشور دیگز از وجود چنین مرد توانمندی بهره مند نخواهد شد، نام نیک استاد عطا بهمنش در تاریخ ورزش کشور همواره جاویدان خواهد درخشید، یاد استاد همواره گرامی باد!
