منصور امان

موج محکومیت بین المللی، "نظام" را به جلوی سفارتخانه ها کشانده

جمهوری اسلامی با تهدید به حمله به مراکز دیپلُماتیک کشورهای غربی و تُرکیه، نسبت به برافروخته شدن آتش خشم افکار عُمومی جهانی نسبت به جنایات جنگی خود در حلب واکُنش نشان می دهد.

رسانه های تحت کُنترُل حُکومت به گونه هدایت شده از فراخوان گروه های بدون نام و آدرس و "ناشناس" برای تجمُع در برابر سفارتخانه ها و کُنسولگریهای خارجی خبر می دهند و در قالب هُشدار، احتمال حمله به این مراکز را مطرح می سازند.

همزمان برای پُر رنگ کردن تهدید یاد شده و تحت فشار قرار دادن مُخاطبان خارجی، یک مقام رسمی حُکومتی نیز به پیش فرستاده شده تا سناریوی مزبور را به گونه باور پذیرتری به رُخ آنان بکشد. آقای بعیدی نژاد، سفیر رژیم مُلاها در انگلیس، اما فقط به این اکتفا نکرده که "مردُم ایران" را پُشت سناریوی حُکومتی مُعرفی کند، بلکه او راه آرام کردن مردُم "تحریک" شده را هم به طرفهای خارجی "نظام" نشان داده است.

مُعامله کننده پیشین هسته ای استدلال کرده عامل "تحریک مردُم ایران" اعتراضهای "مردمُ بی اطلاع" در کشورهای مُختلف "جلوی سفارتهای ایران" است که در پس آن "رسانه های غربی" و "جریان خبری" قرار دارد. اشاره پایور حُکومتی به گردهماییهای اعتراضی است که تاکنون در تُرکیه، آلمان و فرانسه در برابر دفترهای نمایندگی قاتلان مردُم سوریه برگزار گردیده است.

کارگُزار مُلاها نتیجه گیری از مُعادله ای که چیده را به مُخاطبانش واگذاشته است و با این حال آن را به خوبی در بین سطرها می توان خواند: جلوگیری از اعتراضهای رسانه ای و توده ای در کشورهای مورد اشاره در برابر دست کشیدن از یورش به مراکز دیپلُماتیک.

به صف کردن نیروی اطلاعاتی- امنیتی از یک طرف و بسیج گُماشته های سیاسی و دیپلُماتیک از طرف دیگر، به روشنی تاثیر ضربه جبهه گیری افکار عُمومی بین المللی از اُروپا و آمریکا تا کشورهای عرب یا با اکثریت مُسلمان را علیه سیاست خونبار و نفرت انگیز رژیم مُلاها در سوریه به نمایش گذاشته است.

وحشت حاکمان ایران از این صف بندی بر مغز اُستخوان آنها نشسته است، زیرا نه تنها بدنامی و ایزوله رژیم آنها را در سطح کشورهای هدف تقویت می کند، بلکه "نظام" را در رابطه با طرفهای غربی مُعامله هسته ای اش، به کُنج ضربه پذیری می راند.

"گروه های ناشناس" و "افراد خودسر" وجود خارجی ندارند. آنچه که هست حُکومتی است که باج گیری، بُحران سازی و یاغیگری را به آیین و ریسمان نجات خود فراز داده است. طرفهای خطاب آقای بعیدی نژاد بدون اشارات چشم و ابروی وی هم بر این نُکته آگاهند.