می توان گفت وضعیت کنونی جهان از آنچه در زمان کندی بین امریکا و شوروی پیش آمد و دو کشور تا مرز جنگ اتمی پیش رفتند، بسیار بدتر است. آن زمان امریکا موشکهای اتمی اش را در ترکیه مستقر کرده بود و شوروی در کوبا؛ ولی اکنون امریکا تقریبا در تمام مرزهای غربی روسیه نیروی نظامی و در اکثر نقاط سیستم موشکی دارد که بعضی از آنها قابلیت نصب کلاهک اتمی را دارند.

با این همه، در دستان روسیه هم ورقهای کم ارزشی نیست؛ این کشور قوی ترین بمب اتمی دنیا را در اختیار دارد و از نظر قدرت نظامی، چندان کمتر از امریکا نیست. همچنین، روسیه متحد پرقدرتی چون چین هم دارد.(مدتی قبل پوتین رسما در سخنرانی با سفرای این کشور اعلام کرد اولویت اصلی سیاست خارجی مسکو، همکاری استراتژیک با چین است)

چین هم که می داند خواه ناخواه متحد استراتژیک روسیه است، به شکل غیرعلنی از کره شمالی حمایت می کند و به محض حاد شدن رویارویی غرب و شرق، می تواند از طریق کره شمالی که مطمئنا همگان از برد و قدرت واقعی موشکهایش و موشکهایی که در آن شرایط چین و روسیه در اختیار پیونگ یانگ خواهند گذاشت، متحدان امریکا را تهدید کنند. ایران هم از متحدان روسیه است و به لحاظ جایگاه ژئوپولتیکش، نقشی مهم در معادله قدرت در جهان دارد.

در چنین شرایطی احتمال اینکه دیر یا زود اتفاقی بیفتد و جرقه ای برای وقوع جنگ جهانی سوم ایجاد شود دور از ذهن نیست.