در این یادداشت آمده است: چندی پیش مجوز گرفتن مک دونالد برای بازکردن شعبه درایران رسانه ای شد . پس ازآن معلوم شد این مجوز دوسال پیش برای یک عنوان فرعی مک دونالد ، گویا مک فلوری، صادرشده است. چند روز پیش یکی ازمقام های وزارت بازرگانی صدور مجوز را برای این عنوان ودوعنوان فرعی دیگر که متعلق به مک دونالد هستند تکذیب کرد. تا اینجا پرونده فست فود آمریکایی وهمراه آن راه نفوذ فرهنگ غرب هم از راه خوراکی بسته شده و دلواپسی کسانی که نگران این نفوذ هستند تا اندازه ای برطرف شده است. ولی سوی داخلی این پرونده همچنان باز و فعال است.

مک دونالدهای وطنی که با سبک مخصوص ایرانی کارمی کنند و فرهنگ فست فودیسم را چنان رایج کرده اند که برای شمارچشمگیری ازمردم ، سفره سنتی ایرانی و غذای سالم را چراغ خاموش به تاریخ سپرده اند. فقط تفاوتشان با رقیب آمریکایی دراین است که آن یکی متمرکزاست و بایک عنوان و یک برند کارمی کند و اینان بی شمار و پراکنده اند.

فست فودهای دست دوم با میانگینی ازمرغوب و نامرغوب ،دربهترین حالت ، با ترکیب هایی درمخلفات وافزودنی ها و مواد اولیه ای مانند خمیر مرغ وارداتی و مواد ابتکاری مانند پودرنان خشک و روغن های صنعتی و پالم و روغن تفاله سویا و چیزهای احتمالی ناشناخته دیگر، نشانگان مک دونالد به سبک ایرانی هستند که هیچ نظارت مؤثری روی آن نیست.

ولی با این همه فرهنگ فست فود خواری را چنان رواج داده که شاید مک دونالد اگر هم مجوز کار در ایران بگیرد از عهده رقابت با آن برنیاید.

روشن است که اگر مک دونالد به ایران بیاید و موفق شود زمینه را فست فودسازها وفست فود خوارهای داخلی فراهم کرده اند . ولی تفاوت ها هم آشکارسازی می شود و ایرانیان درمی یابند که پیتزا و همبرگری و سوسیس و کالباسی که این همه سال به خوردشان داده اند خیلی هم به نمونه واقعی نمی برند و خیلی راحت سرشان کلاه رفته است.

ذائقه نسلی که با فست فود بزرگ شده و نوشابه برایش مانند آب حیات است خراب شده وسلامت آینده اش به شدت درخطراست. آن هم نه آینده ای دور در سالهای پس از۶۰ سالگی که بسیارزودترحدود ۳۵ تا۴۰ که شده است سن شروع بسیاری ازبیماری ها درایران که زمانی حدود ۶۰ سالگی گریبان جماعت را می گرفت.

چون فست فود خواری بخش مهمی ازیک سبک زندگی است که بخش مهمترآن تنبلی حرکتی و روانی و ذهنی و یک جورافسردگی نقابداراست و با آن تقویت می شود و دریک موج بازگشتی آن را تقویت می کند و تا همین جا هم یک مانع بزرگ درتوسعه انسانی و بهداشت وسلامت عمومی و تغذیه شده و یک آسیب و تهدید بسیار جدی است. این چیزی است که باید نگران آن بود چه مک دونالد بیاید و چه نیاید.