چهارشنبه، 29 بهمن ماه 1393 = 18-02 2015احتمال اعدام شش زندانی سیاسی زندان ارومیهشش زندانی سیاسی محکوم به اعدام، ساعت 2 ظهر امروز چهارشنبه ۲۹ بهمنماه، به بند قرنطینه زندان ارومیه منتقل شدند. گمانهزنیها حاکی از احتمال اجرای احکام اعدام آنها است. به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، سامان نسیم (پژاک) به همراه یونس آقایات (از پیروان اهل حق "علوی")، حبیبالله افشاری (کومله)، علی افشاری (کومله)، سیروان نژاوی (پژاک) و ابراهیم شاپوری (پژاک) زندانیان محبوس در بند 12 زندان مرکزی ارومیه، امروز چهارشنبه ۲۹ بهمنماه ۱۳۹۳، به بند قرنطینه این زندان منتقل شدند. برخی از فعالان حقوق بشری ضمن اظهار نگرانی از این انتقال گفتهاند احتمال اجرای حکم اعدام سامان نسیم و پنج زندانی دیگر شدت گرفته و هر لحظه امکان اجرای آن وجود دارد. اطلاعات کامل این شش زندانی در پی میآید. سامان نسیم زندانی سیاسی کُرد، در تاریخ ۲۴ تیرماه ۱۳۹۰، در سن ۱۷ سالگی بازداشت شد. وی در شعبه ۱ دادگاه انقلاب مهاباد به اتهام محاربه به اعدام محکوم شده و حکمش در دیوان عالی به تایید رسیده است. بنابه گزارشهای موثق، مسوولان زندان ارومیه به این زندانی سیاسی اعلام کردهاند حکم اعدام وی در روز ۳۰ بهمنماه اجرا خواهد شد. همچنین خانواده این زندانی از طریق وکیل وی، از اجرای حکم اعدام در این روز مطلع شدهاند. سامان نسیم متولد شهریورماه سال ۱۳۷۳ و اهل شهر مریوان از استان کردستان است. او در ۲۶ تیرماه سال ۱۳۹۰، در زمانی که ۱۷ سال سن داشته، در جریان درگیری نیروهای سپاه پاسداران با تعدادی از نیروهای مخالف حکومت، در مرز سردشت بازداشت شد. او به مدت دو ماه در سلول انفرادی حفاظت اطلاعات سپاه در ارومیه، تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت و بعدها به زندان مهاباد منتقل شد. او در نهایت به اتهام محاربه از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) از سوی دادگاه انقلاب مهاباد به اعدام محکوم شد و این حکم از سوی دادگاه تجدید نظر استان آذربایجان غربی و شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور در آذرماه ۱۳۹۲، عینا تایید شد. سامان نسیم همچنین یکی از جمله زندانیان سیاسی زندان ارومیه بود که به همراه ۲۹ زندانی سیاسی دیگر، از ۲۹ آبانماه سال جاری، در اعتراض به عدم اجرای اصل تفکیک جرایم زندانیان در این زندان، اقدام به اعتصاب غذا زده بود. اعتصاب آنها پس از ۳۳ روز پایان یافت. مسوولان زندان در آن زمان و پس از آن، بارها زندانیان اعتصاب کننده را به تبعید و اجرای احکام اعدام آنها تهدید کردهاند. علی افشاری متولد سال ۱٣۵۹، به همراه برادرش حبیبالله افشاری متولد ۱٣۶۷، اهل روستای گوگجلو حبیبله از توابع شهر مهاباد هستند که در اوایل سال ۱٣۹۰، توسط سپاه پاسداران و نیروهای وزارت اطلاعات در شهرهای بوکان و مهاباد بازداشت شدند. آنها پس از ۷۵ روز بازجویی های مداوم پس از تحمل شکنجههای جسمی و روانی در بازداشتگاهای اداره اطلاعات مهاباد و ارومیه، ابتدا به زندان مرکزی ارومیه منتقل شده و سپس در دیماه ۱٣۹۰، از سوی دادگاه انقلاب مهاباد، به اتهام محاربه از طریق فعالیت تبلیغی و عضویت در کومله یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت، به اعدام محکوم شدند. حکمی که در شهریورماه ۱٣۹۰، در شعبه ٣۲ دیوان عالی کشور تایید شد. علی و حبیب افشاری، دو برادر زندانی محکوم به اعدام، حدود دو سال پس از صدور حکم اعدام، در ۲۷ فروردینماه ۱٣۹٣، طی نامههایی به ریاست دادگاه انقلاب شهرستان مهاباد، خواهان بررسی مجدد پرونده خود شدند؛ اما شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور، مجددا حکم اعدام آنها تایید و روز سهشنبه دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۳، از سوی دایره اجرای احکام زندان ارومیه، به صورت رسمی به آنها ابلاغ شد. سیروان نژاوی در تاریخ ۱۴ تیر ۱٣۹۰، در شهر کرج بازداشت و نامبرده پس از تحمل شکنجههای جسمی و روانی به اتهام محاربه از طریق همکاری با پژاک یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت، به اعدام محکوم شد. این حکم در تاریخ ۲۳ فروردینماه ۱٣۹۱، در شعبه یک دادگاه انقلاب مهاباد به ریاست قاضی جوادیکیا صادر شد. او بدون داشتن اجازه دفاع در جلسه دادگاه و بدون داشتن وکیل تعیینی، به اعدام محکوم شد. این حکم نهایتا در شعبه ٣۱ دیوان عالی کشور، تائید و به وکیل این زندانی سیاسی ابلاغ شد. این زندانی سیاسی ساکن بخش نلاس از توابع شهرستان سردشت، در تاریخ ۱۶ تیرماه ۱٣۹۰، از سوی نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و پس از تحمل شکنجههای جسمی و روانی بعد از یک ماه و نیم نگهداری در سلولهای انفرادی، به زندان مهاباد منتقل شد. این زندانی در یک پرونده مشترک با سیروان نژاوی در تاریخ ۲٣ فرودینماه ۱٣۹۱، از سوی دادگاه انقلاب شهر مهاباد به اتهام همکاری با پژاک یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت به اعدام محکوم شد. او که در تاریخ ۱۲ اردیبشتماه به زندان مرکزی شهر ارومیه منتقل شد و بعد از اعتراض به حکم صادره، پرونده وی جهت تجدید نظر خواهی به دادگاه تجدید نظر استان آذربایجان غربی ارجاع داده شد. این حکم نهایتا در شعبه ٣۱ دیوان عالی کشور تائید و به وکیل این زندانی سیاسی ابلاغ شد. یونس آقایان نیز از شهروندان آذری اهل میاندوآب و از فعالان آیین اهل حق "علوی" است. وی به دنبال درگیریهای مسلحانه نیروی انتظامی و جمعی از پیروان اهل حق در روستای اوچ تپه میاندوآب، در مهرماه ۱۳۸۳، بازداشت و در دادگاه انقلاب به اعدام و همچنین تحمل 5 سال زندان محکوم شد. این زندانی محکوم به اعدام، در سن ۲۱ سالگی در سال 1383، به دنبال احضار به ستاد خبری اداره اطلاعات، خود را به ستاد خبری اداره اطلاعات میاندوآب معرفی کرد و بازداشت شد. مهدی قاسمزاده از دیگر همپروندههای این زندانی بود که وی نیز در سال 1383 بازداشت شده و پس از صدور حکم برای این دو زندانی در ۹ اسفندماه 1387، هر دوی آنها به سلولهای انفرادی زندان منتقل شده و روز بعد حکم اعدام مهدی قاسمزاده (دایی یونس آقایان) اجرا شده و اجرای حکم اعدام یونس آقایان به دلایل نامشخص در آن روز اجرا نشد. وی هماکنون در خطر اجرای حکم اعدام قرار دارد. بر پایه اطلاعات رسیده به «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی»، وزارت اطلاعات سه روز پیش از مسوولان زندان ارومیه خواسته بودند حکم اعدام سامان نسیم زندانی سیاسی را متوقف کنند اما مسوولان زندان پاسخی نداده و این در حالی است که سپاه پاسداران نیز بر اجرای این حکم در تاریخ مقرر اصرار دارد. سازمان عفو بینالملل، دیدبان حقوق بشر، کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران، فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر، جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران (LDDHI)، کانون مدافعان حقوق بشر (DHRC) و چندین سازمان و نهاد مدافع حقوق بشر دیگر نیز، نسبت به صدور و اجرای قریبالوقوع حکم اعدام سامان نسیم اعتراض کرده و خواهان توقف فوری آن شدهاند. الهی بمیری لاریجانی با رهبرخونخوار جوانان میهنم شرم که ندارید |