چهارشنبه، 25 دی ماه 1392 = 15-01 2014
بی‌خبری مطلق از سرنوشت یک زندانی سیاسی
بیش از دو ماه از انتقال ارژنگ داوودی به سلول انفرادی گذشته است. تاکنون از سرنوشت این زندانی سیاسی اطلاعی در دست نیست.
به گزارش خبرگزاری کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، زندانی سیاسی ارژنگ داودی از ۱۹ آبان‌ماه تاکنون هیچ‌گونه ملاقاتی با خانواده‌اش نداشته است و به دستور بازجویان وزارت اطلاعات از تماس با خانواده و ملاقات با آنها منع شده است. همچنین او با هیچ زندانی و حتی نگهبانان زندان حق صحبت کردن ندارد. با گذشت بیش از 69 روز از انتقال وی به سلول انفرادی زندان بندر عباس، اجازه تماس تلفنی نیز نیافته است و از سرنوشت وی کماکان اطلاعی در دست نیست.
یکی از هم‌بندی‌های ارژنگ داوودی در گفتگو با کمپین اظهار کرد: "با توجه به دوری راه و محل تبعیدگاهی که او را فرستاده‌اند، عملا امکان ملاقات معمولی پشت شیشه را هم از او گرفته‌اند."
وی همچنین از مردم، نهادهای حقوق بشری و خبرگزاری‌ها درخواست کمک کرد و ادامه داد: "برای آنکه حداقل ارژنگ را به بند عمومی برگردانند و در مرحله بعد برای آزادی او پس از سال‌ها تحمل زندان تلاش کنیم. ارژنگ نزدیک به هفتاد سال سن دارد، برای اینکه او را از شرایط بد تبعیدگاه‌هایی چون زندان رجایی شهر و زندان بندر عباس نجات دهیم باید همگی تلاش کنیم."
ارژنگ داوودی از سال ۱۳۸۲ تاکنون زندانی است و در طی این مدت ماه‌ها در سلولهای انفرادی تحت شکنجه‌های جسمی و روحی بازجویان قرار گرفته است. بازجویان وزارت اطلاعات برای تحت فشار قرار دادن وی، همسر وی را دستگیر و ۴ ماه در سلولهای انفرادی تحت شکنجه‌های جسمی و روحی قرار دادند.
محاکمه زندانیان در دوران حبس، شیوه جدیدی برای کنترل و جلوگیری از اعتراض زندانیان به شرایط موجود در زندان‌ها است و در راستای ممانعت از اطلاع‌رسانی از شرایط زندان‌های کشور صورت می‌گیرد. اخیرا برخی رسانه‌های نزدیک به دولت با پرداختن به این موضوع، سعی در آماده کردن فضا برای معمول شدن این گونه اقدامات فراقانونی دارند.
