آدرس پست الکترونيک [email protected]









آدينه، 20 دی ماه 1392 = 10-01 2014

خامنه ای چنته خالی اش را نشان می دهد

منصور امان

همزمان با دور جدیدی از مُذاکرات برای اجرای توافُق ژنو، آیت الله علی خامنه ای اطمینان داده که رژیم اش زیر فشار تحریمها به پای میز مُذاکره نرفته است. انگیزه وی از بیان این سُخنان می تواند چانه زنی برای کاستن از درجه غلظت جام زهری باشد که "نظام" در اوایل ماه گذشته به نوشیدن آن تعهُد داد.

آقای خامنه ای در حالی که از آمریکا به اسم "دُشمن" و از خود زیر نام مُستعار "ملت ایران" یاد می کرد، گفت: "دُشمنان ما امروز به گونه ای صُحبت می کنند که گویا ملت ایران بر اثر فشار تحریمها دستهایش را بالا برده و تسلیم شده ... این تصور که ملت ایران به دلیل فشار تحریمها پای میز مُذاکره آمده، یک اشتباه محض است."

با این وجود، دُشوار می نماید که روایت وِیژه آقای خامنه ای از پیامدها و نتیجه بُحران هسته ای بتواند بر مُدعیان خارجی وی تاثیر زیادی بگذارد و آنها را به تواناییهای خیالی "مقام عُظما" مُتقاعد سازد.

برآورده شدن این هدف بیش از همه از آن رو سخت خواهد بود که حتی زیردستان آقای خامنه ای نیز در هر فُرصتی تاثیر مهیب و شکننده تحریمها را تایید می کنند. اعتراف دسته جمعی به "کاغذ پاره نبودن تحریمها" چنان ابعادی یافته است که برخی محافل حُکومتی دعوت به احتیاط کرده و گویندگان را از "خالی کردن مُشت دولت" پرهیز داده اند.

از سوی دیگر، زیاده گوییهای از این دست در همان زمانی یله می شود که جمهوری اسلامی در حال کلنجار رفتن با پیامدهای تاکتیک آقای خامنه ای و همدستان نظامی امنیتی اش برای "دور زدن تحریمها" است. آنگونه که رُسوایی نفتی آقای بابک زنجانی نشان می دهد، این ترفند به جای کاهش فشار اقتصادی، بدون میان بُر، به باتلاق فساد کلان دولتی ختم شده و دامنه آن به کشور همسایه نیز تراوش کرده است.

با این همه سُخنان آقای خامنه ای بدون تاثیر باقی نمی ماند. او با افسانه هایی که به جای فاکت روی میز می گذارد، میزان خالی بودن چنته اش را برای طرف حسابهای خارجی خویش قابل اندازه گیری می کند.

پروسه تحولات مُدتهاست که از ارزیابیها یا توهُمات آقای خامنه ای پیشی گرفته است. این واقعیت را حتی در سُخنان روز گُذشته (پنجشنبه) خود او نیز می توان مشاهده کرد. شکایت رنجور وی از "ادعاهای آمریکا در خُصوص موضوع حُقوق بشر"، توضیح این واقعیت است که چگونه فهرست دستور کار ژنو طویل تر گردیده و "نظام" چندین فرسنگ عقب تر از خط قرمز هسته ای خود، به موضع دفاعی خزیده است.



باخت-برد January 10, 2014 05:39 AM

نویسنده گفت:" شکایت رنجور وی از "ادعاهای آمریکا در خُصوص موضوع حُقوق بشر"، توضیح این واقعیت است که چگونه فهرست دستور کار ژنو طویل تر گردیده"
کاملا" درسته؛ تاکتیک عقب نشینی مذبوحانه ی رژیم به بکس و بات افتاده است در ضمن این شکوه ها نشان میدهد که معامله شان نشده؛ پس زرشک جنابان جانوران!
این رژیم گمان میکرد با دلقک های ملیجکی مانند ظریف و حرکات و خنده های خل وارش میتواند سر جهان کلاه بگذارد

بازای یک میلیمتر که رژیم عقب نشست آنها ۱۰۰۰ کیلومتر به او تحمیل خواهند کرد برای غرب این ژنو آغازی بر پایان رژیم ایران است

گزارش یا اعتراض به این نظر


Translate by Google: English | Français | Deutsch | Español
به اشتراک بگذارید: