یک نماینده مجلس به دلیل جایگاهی که در اختیار دارد می‌تواند به طیفی از اطلاعات محرمانه دسترسی داشته باشد که بنا به وظیفه وی امری کاملا طبیعی است و برخی از نمایندگان نیز در جلسات محرمانه حضور پیدا می‌کنند.

گفت‌وگوی کوتاهی با نمایندگان مجلس نشان می‌دهد که بسیاری از آنها به محصولات شرکت اپل علاقمند هستند کما اینکه یکی از نمایندگان به طور دائم حتی در صحن علنی از یک آیپد برای چک کردن سایت‌های اینترنتی استفاده می‌کند.

در این میان گوشی همراه آیفون با مبلغی بالای 20 میلیون ریال، جایگاه ویژه خود را دارد و اغلب نمایندگان مجلس یک دستگاه آیفون در اختیار دارند که از آن برای مکالمات خود استفاده می‌کنند.

در میان این نمایندگان برخی از اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نیز حضور دارند که به تبع آن با مسائل محرمانه ملی نیز سر و کار دارند.

*از بهارستان به فورت‌مید

اینکه استفاده آزادانه از چنین ابزارهایی چه امکاناتی را نصیب برخی از دستگاه‌های اطلاعاتی غربی می‌کند چندان دور از ذهن نیست.

چندی پیش یک نشریه نظامی چینی(وابسته به یک ارگان اطلاعاتی و نظامی) اینگونه ادعا کرد که نرم‌افزارهای موجود در سیستم اپل می‌تواند تمام اطلاعات حیاتی شخص را به صورت آنلاین و از طریق اینترنت به مبدأ منتقل کند. این اطلاعات حیاتی شامل ریز مکالمات، شماره تلفن‌های آنان و حتی فایل‌های صوتی می‌شود. حتی این تلفن‌ها می‌تواند در مواقع ضروری تبدیل به یک ابزار جاسوسی آنلاین برای ضبط تمام مکالمات شود.

بنابراین نمی‌توان دور از ذهن داشت که چه حجمی از این اطلاعات از مجلس جمهوری اسلامی ایران روانه قرارگاه مرکزی اطلاعات آمریکا واقع در فورت‌مید(NSA) واشنگتن شود.

مکالمات یک نماینده عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی به احتمال زیاد با یک مسئول دیگر و شاید هم یک مقام امنیتی و اطلاعاتی درباره آخرین برنامه‌ها و سیاست‌های کلان نظام درباره مثلاً مذاکرات هسته‌ای و یا برنامه‌های اطلاعاتی و امنیتی کشور، شماره تلفن مقام مسئول مورد نظر برای استفاده‌های حیاتی در مواقع لازم و دیگر موارد تنها قسمتی از این لیست طولانی می‌تواند باشد.

*خبری نیست

به نظر نمی‌رسد که دستور‌العمل خاصی برای نمایندگان مجلس در خصوص رعایت موارد ایمنی به خصوص در مورد تلفن‌های همراه وجود داشته باشد و تنها ممنوعیتی در خصوص ورود تلفن همراه به جلسات محرمانه خاص وجود دارد.

البته شاید آیفون‌داران مجلس نیز مطلع نباشند که اطلاعات آنها درباره مسائل گوناگون با چه سرعتی به غرب و شاید سرویس‌های جاسوسی منتقل می‌شود.