آنها نمی توانند هر نوع اقدام ديپلماتيکی را با واشنگتن، خواه برای مذاکرات اتمی خواه فراتر از آن باشد ناديده بگيرند. آنها همچنين سلطه و نفوذ خود را در جهت برنامه اتمی از طريق سپاه پاسداران، تنها نهاد قدرتمند رژيم تهران، حفظ می کنند.

بدون حمايت روشن اين نهاد، غرب و متحدانش ممکن است به طور فزاينده ای شک کنند که روحانی توان کاهش ترس از يک ايران اتمی را دارد.

يک کارشناس امور ايران در دانشگاه بيرمنگام انگلستان می گوید: تندروهای رژيم تهران شرکای چندان خاموشی برای هرکاری که روحانی دست بزند نيستند. سپاه پاسداران هرگز در ايران يک تماشاچی امور نبوده است.

هنوز معلوم نيست که سپاه با درخواست بالقوه مانند افزايش نظارت بر سايتهای اتمی و سايتهای مربوطه، موافق باشد.

تلاش روحانی برای برقراری رابطه با آمريکا موجب انتقادات صريحی از جانب سپاه و شبکه گسترده آن از جمله نيروی شبه نظامی بسيج شده است.

حتی کوچکترين علائم بسوی آمريکا توسط رژيم تهران، انبوهی پيچيدگی ها را برمی انگيزد. سپاه پاسداران به طور ذاتی نسبت به هرچيزی که به نفوذ آن در امور نظامی يا اقتصادی مربوط شود نگران است.

هدف فوری رژيم تهران؛ پرداختن به نگرانيها در ارتباط با برنامه اتمی آن است که در عوض آن تحريمهای اقتصادی لغو شوند.

اقتصاد رژيم تهران به دليل تحريمها که صادرات حياتی نفت و استفاده از شبکه بانکی جهانی را بلوکه کرده در حال خفگی است، اما هر گونه تلنگری هم چون خواست غرب برای اعمال بازرسيهای سرزده ممکن است رگباری از خشم تندروهای رژيم تهران را به دنبال بياورد.