افزايش خشونت در بيمارستان ها

جامعه پرستاري کشور به رغم نقش اثرگذاري که در حوزه بهداشت و درمان کشور دارد و با توجه به اينکه در خط مقدم درمان ايستاده است، اما متاسفانه هرازگاهي مورد بي مهري واقع شده است. به طوريکه بيشترين خشونتهاي لفظي و فيزيکي در مراکز درماني و بيمارستانها، متوجه پرستاران است.
خشونت شغلي عليه پرستاران و عوامل مرتبط با آن در قالب يك پايان‌نامه كارشناسي ارشد پرستاري در بيمارستانهاي روانپزشكي استان اصفهان بررسي عنوان شد. اعظم رشيدي دانش‌آموخته كارشناسي ارشد با گرايش روان‌پرستاري از دانشكده پرستاري مامايي تهران گفت: خشونت محل كار يكي از نگراني‌هاي پرستاران شاغل در بخشهاي روانپزشكي است و بخشهاي روانپزشكي به عنوان محل كار خطرناك براي پرستاران است.وي ادامه داد: در اين بخشها پرستاران همواره در معرض خشونت از طرف بيماران، همراهان و ملاقاتي‌ها هستند سازمان بهداشت جهاني خشونت عليه پرستاران را يك معضل جهاني و عالم‌گير مي‌داند.اين كارشناس ارشد روان‌پرستاري گفت: موسسه ملي ايمني و سلامت كار خشونت محل كار را به هر گونه درگيريهاي فيزيكي، تهديدات به خشونت و پرخاشگري كه به پرسنل در حال انجام وظيفه تسري مي‌يابد تعريف مي‌كند.رشيدي با بيان اينكه بر اساس نتايج مطالعات ميزان وقوع خشونتهاي كلامي و فيزيكي عليه پرستاران بخشهاي روانپرستاري مشخص نيست، افزود: عواملي چون كمبود پرستار، ازدحام بخشهاي روانپزشكي و افزايش طول مدت بستري بيماران روانپزشكي در وقع خشونت بسيار تأثير دارد.وي ادامه داد: با وجود آنكه اين پديده مخرب باليني عواقب منفي زيادي بر پرستار، بيمارستان و ارباب رجوع بر جا مي‌گذارد اما هنوز در كشور اين موضوع جدي گرفته نشده است.اين كارشناس ارشد روان‌پرستاري گفت: اين مطالعه به روش مقطعي در زمستان 91 انجام شد جامعه پژوهش شامل همه‌ پرستاران و بهياران در بيمارستانهاي روانپزشكي استان اصفهان بودند ابزار گردآوري داده‌ها در اين مطالعه پرسشنامه برگرفته از پرسشنامه‌ استاندارد بود كه سازمان جهاني كار، سازمان بهداشت جهاني، انجمن بين‌المللي پرستاران و انجمن بين‌المللي خدمات عمومي طراحي كرده بودند.رشيدي افزود: در مجموع 258 پرستار مطالعه شدند ميزان خشونت كلامي عليه شركت‌كنندگان در مطالعه 95.5 درصد و خشونت فيزيكي 45.8 درصد بود. 43.8 درصد پرستاران تجربه هر دو خشونت را داشتند و 4.5 درصد هيچ نوع مواجهه‌اي نداشتند.وي يادآور شد: بر اساس نتايج اين پژوهش تجربه كاري، شيفت كاري، جنس، قوميت، تحصيلات، وضعيت حرفه‌اي، وقت كاري، تعداد پرسنل، بخش محل كار، جنس و نوع بيماري با خشونت فيزيكي رابطه معني‌داري داشت.اين كارشناس ارشد روان‌پرستاري گفت: ميزان مواجهه با خشونت در پرستاران بيمارستان‌هاي روانپزشكي استان اصفهان قابل ملاحظه است و چالش بزرگي است ابعاد مخرب اين پديده بر پرستاران و مديريت اين بيمارستان‌ها آثار سوء بر جا مي‌گذارد. چون استراتژي مدون و پيگيري مجدانه وجود ندارد عواقب فراوان و نارضايتي شغلي ايجاد شده و پرستاران حفظ امنيت و تقويت رويكردهاي مديريتي خصوصاً در بحث آموزش و پيگيري و گزارش‌دهي را خواستارند. نتايج يك پژوهش ديگر پرستاري نشان داد مهمترين علل خطاهاي دارويي به ترتيب اهميت عبارتند از خستگي ناشي از کار، کمبود تعداد پرسنل نسبت به بيمار، ساعت کار طولاني و تراکم زياد کار پرستاران در بخش است. مصطفي بيژني اصل پژوهشگر اين تحقيق گفت: بروز اشتباهات دارويي از موارد غير قابل اجتناب و از تهديدات جدي در سلامت و ايمني بيماران است. اين پژوهش با هدف تعيين عوامل تأثير گذار بربروز اشتباهات دارويي از ديدگاه کارکنان پرستاري شاغل در بخشهاي مختلف بيمارستان وليعصر(عج) فسا انجام شده است.اين پژوهشگر با اعتقاد به اينكه شرايط کاري پرستاران از جمله ميزان بار کاري و تعداد بيماران تحت مراقبت در ايجاد خطاهاي دارويي قابل پيشگيري موثر است، افزود: اجراي دستورات دارويي بخش مهمي از فرآيند درمان و مراقبت است و جزء اصلي عملکرد پرستاران محسوب مي‌شود و در اين ميان، ايمني بيمار نقش برجسته‌اي دارد. بروز اشتباهات دارويي مي‌تواند سبب بروز مشکلات جدي در سلامت عمومي و تهديدي براي ايمني بيمار محسوب شود. انجام مطالعات بر روي اشتباهات دارويي به علت تأثير اين نوع اشتباهات در افزايش مرگ و مير بيماران و هزينه‌هاي بيمارستاني اهميت ويژه‌اي دارد.