آنهايي كه علي يونسي را از نزديك مي‌شناسند رويكرد سياسي وي را به دو برهه قبل و بعد از دوم خرداد تقسيم مي‌كنند. قبل از دوم خرداد در اردوگاه جناح راست و فرداي دوم خرداد در جرگه اصلاح‌طلبان. آنگونه كه در سوابق علي يونسي آمده در نيمه دوم سال ۱۳۶۲ در مقام رياست شعبه دادگاه نظامي، بيش از ۱۰۰نفر از اعضاي شبكه مخفي و نظامي حزب توده ايران و ۳۰ نفر از اعضاي سازمان فداييان، شاخه اكثريت را محاكمه و برخي را نيز به اعدام محكوم كرد. علي يونسي همان روزي كه به مجلس معرفي شد تلاش براي جذب مخالفان و تبديل دشمنان به مخالفان را به عنوان برنامه و راهبرد خود در وزارت اطلاعات معرفي كرد.

راهبردي كه به گمان خيلي‌ها موفق نبود و تنها فضا را براي يكه تازي تندروها و افراطيون گشود. شنيده‌هاي تهران امروز از راهروهاي مجلس و لابي‌هاي نمايندگان حاكي از مخالفت‌هاي جدي با وزارت علي يونسي چه در وزارت اطلاعات و حتي وزارت كشور حكايت دارد. با اين وجود از فرداي پيروزي حسن روحاني در انتخابات فضا‌سازي گسترده‌اي از سوي طيفي براي تحميل چند وزير به روحاني به راه افتاد.