هر چند این کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری از محمود احمدی نژاد نام نبرد اما فرد مورد اشاره و موضوع مورد انتقاد را باید رییس جمهور و نطق او در راهپیمایی روز قدس در روز 13 مهر سال 1386 دانست.

اظهارات رییس جمهور در آن روز از این قرار است:

"ما دیگر حاضر نیستیم که به عرصه سیاسی برویم و دربارة حقوق ملت ایران با برخی از قدرتها بنشینیم صحبت کنیم، به چه دلیل؟ ما یک عضو آژانس هستیم وحقوقی وتکالیفی داریم و تکالیفمان را کامل انجام دادیم. البته از حقوق مان کامل استفاده نکردیم. بعضی ها از موضوعات دیگری ناراحت اند. ناراحت هستند که مسئله هسته ای ایران این طور به فضل الهی به نفع ملت ایران حل شده است. ناراحت اند و می خواهند بی جهت در مسئله دخالت کنند. راه افتاده اند می گویند ما می خواهیم برای حل بن بست هسته ای راه حل بدهیم. کدام بن بست هسته ای؟ چه کسی در بن بست است؟ دنیا بداند ملت ایران این ملت الهی هیچ گاه بن بست نداشته است ... ملت ایران که در بن بست نیست، که عده ای احساس مسئولیت کنند و سرخود بلند شوند بروند بخواهند با آنها مذاکره کنند، آنها هم استقبال کنند."

ماجرا از این قرار بوده که علی لاریجانی ، به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی با خاویر سولانا - رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا - در حال مذاکره بود و به توافقاتی هم برای مختومه کردن مساله هسته ای رسیده بودند که احمدی نژاد در سخنان روز قدس آن سال ، به اروپایی ها پیام داد این شخص ، سر خود آمده است!