آیا روحانی می تواند در معادلات هسته ای تغییر ایجاد کند؟
جام نیوز: شبکه صدای آمریکا وابسته به وزارت خارجه ایالات متحده، در گفتگویی با "علی اصغر رمضان پور" معاون مطبوعاتی لندن نشین دولت خاتمی، به بررسی تاثیر اعلام کاندیداتوری حسن روحانی در معادلات انتخاباتی ایران پرداخت.
صدای آمریکا در مقدمه این گفتگو گفت: حسن روحانی ۶۴ سال دارد، در دوره های ریاست جمهوری اکبر رفسنجانی و محمد خاتمی دبیر شورای عالی امنیت ملی بود، و معتدل ترین کاندیدایی است که تا کنون برای جانشینی محمود احمدی نژاد وارد میدان شده است.
رمضان پور در پاسخ به اینکه "به نظر شما اعلام نامزدی آقای حسن روحانی چه تاثیر در معادلات انتخاباتی خواهد داشت گفت: من فکر می کنم اعلام رسمی کاندیداتوری آقای روحانی تا حد زیادی به جریان تصمیم گیری در مورد حضور کاندیداها در ایران سرعت عمل خواهد داد.
در روزهای گذشته بحث درباره آمدن و نیامدن دوچهره عمده، یعنی هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی هنوز به به قطعیت نرسیده و حضور اقای روحانی و بودن کسانی از چهره های شناخته شده از جناح میان رو در مراسمی که او اعلام نامزدی کرد در واقع این گمانه را تقویت می کند که کاندیدای اصلی میانه روها و گروهی از اصلاح طلبان که نزدیکتر به میانه روها هستند می تواند روحانی باشد، مگر اینکه آقای هاشمی با اعلام حضورش در انتخابات این معادله را بر هم بزند.
وی افزود: بر هر حال حضور وی تحولات را در ایران سرعت می بخشد اگر چه آقای روحانی در میان مردم خیلی چهره شناخته شده ای نیست اما از امکانات خوبی برخوردار است و در میان سیاست مداران میانه رو چهره شناخته شده ای است اگرچه در میان اکثریت سیاسیت مداران اصلاح طلب و یا چهره های مستقل تر خیلی شخص محبوبی تلقی نمی شد.
به طور کلی حضور روحانی و حرف هایی که در مراسم نامزدی خود مطرح کرده به نظر می رسد یکی از مهمترین تحولات در هفته های اخیر در انتخابات ایران باشد.
این همکار رسانه های ضد انقلاب همچنین در پاسخ به این سوال صدای آمریکا که "آقای خامنه ای در مسایل کلان برای کشور تصمیم گیری می کنند، چه قدر آقای روحانی می تواند شعارهای خود را پیش ببرد؟" گفت: به نظر می رسد این معادلات همچنان به طور استراتژیک تغییر نکرده و همچنان آقای خامنه ایست که تصمیم اصلی را خواهد گرفت.
حضور آقای روحانی می تواند از دوجهت تاثیر گذار باشد؛ یکی به این دلیل که وی خود تجربه مشارکت فعال در گفتگوها را دارد و می تواند سطح مشارکت دولت ایران را در گفتگوها ارتقاء دهد.
دوم اینکه؛ آقای روحانی می تواند سیاست خارجه ایران را در جهتی حرکت دهد که بر نظر رهبری تاثیر گذاشته و نظر وی را به نظرات گروه های مذاکره کننده که معتقدند که ما باید هرچه سریعتر برای حل مشکل تحریم ها و خیلی از بحران های دیگر به یک نتیجه و توافق برسیم نزدیک کند. به هر حال این مسیر چندان در اختیار آقای روحانی نخواهد بود و اگر این مسیر از طرف رهبر جمهوری اسلامی تایید و حمایت شود می توان گفت حضور آقای روحانی می تواند یک عامل سرعت بخش باشد برای تصمیمی که رهبری جمهوری اسلامی خواهد گرفت.
گفتنی است روحانی در بخشی از گفتگوی خود درمراسم اعلام کاندیداتوری، با اشاره به موضوع هسته ای ایران گفت: اگر روزی این مسئولیت (ریاست جمهوری) را بر عهده بگیرم حتما این روند (هسته ای) را تغییر می دهم یعنی میتوانیم استراتژی و شیوه بهتری را انتخاب کنیم که حقوق مسلم ما حفظ شود و در عین حال بتوانیم مشکلاتمان را با دنیا حل کنیم. درست است که فناوری هسته ای حق مسلم ماست، اما بسیاری از موضوعات دیگر هم حق مسلم ماست. از جمله اینکه تحریم نباشیم، هم حق مسلم ماست، اینکه فشاری بر ملت ایران نباشد هم حق مسلم ماست. زندگی توام با آرامش و رفاه هم حق مسلم ملت ماست. ما می خواهیم به همه این حق ها برسیم و نه فقط یک حق مسلم.
روحانی در حالی خواستار تغییر در روند "مقاومت هسته ای" ایران است که مقامات آمریکایی نیز بارها به رویکرد مقاومت محور ایران اعتراض داشتند.
باراک اوباما در جریان سفر اخیر خود به خاورمیانه اشاره به برنامه هسته ای ایران تهران اظهار داشت که ایران میتواند آیندهای متفاوت با امروز داشته باشد، اگر برنامه اتمی خود را متوقف کند.
رئیس جمهور آمریکا همچنین در پیام نوروزی خود با انتقاد از سیاست هسته ای ایران گفته بود: مردم ایران هم می توانند از مزایای اقتصاد آزاد و روابط با کشورهای دیگر جهان بهره مند شوند و هم می توانند در انزوای بیشتر فروروند. او خواستار آن شد که "به خاطر مردم ایران و جهان، رهبران ایران راه بهتر را انتخاب کنند".
روحانی در حالی اظهارات مقامات آمریکایی را تکرار کرده است که در زمانی که ریاست تیم مذاکره کننده هسته ای ایران را بر عهده او بود، درخواست های کشورهای غربی درباره برنامه هسته ای ایران را به شکلی که "تعجب" مقامات غربی را نیز به همراه داشت به اجرا می گذاشته است.
حتی توافقنامه سعدآباد تهران برای آن به امضای حسن روحانی درآمد تا او بتواند وزرای امور خارجه سه کشور را به دیدار خاتمی ببرد چرا که بدون امضای این توافقنامه آنها حاضر به دیدار با رئیس جمهور وقت ایران نمیشدند.
جک استراو، وزیر امور خارجه انگلیس بعدها در کتاب خاطرات خود با اشاره به این موضوع، از حضور خود در کاخ سعد آباد تهران و امضای آن توافقنامه که تمام فعالیت های هسته ای را به تعلیق درآورد به عنوان یک روز "استثنایی" یاد میکند.
او در این باره نوشته است: «در اوایل اکتبر ۲۰۰۳ مذاکرات دیپلماتیک برای ما سه نفر به اندازه کافی پیش رفته بود تا موافق نشست مشترک در پایان ماه شویم. به عنوان وزیر، سفر به تهران استثنایی ترین تجربه ام بود. با دومینیک و یوشکا در اقامتگاه سفیر آلمان صبحانه خوردم تا برای مذاکره اصلی با ایرانی ها که با هدایت دکتر [حسن] روحانی بود، آماده شویم.»
وزیر خارجه بریتانیا که پیش از آن چهار بار دیگر به ایران سفر کرده بود به موقعیت مقر وزارت خارجه ایران در مناطق جنوبی شهر اشاره کرده و گفته که دولت ایران تصمیم گرفته بود که این نشست در شمال پایتخت در مرکز دیپلماتیکی که با باغ خوبی احاطه شده بود، برگزار شود. خواست ایران در برابر توافق با اروپایی ها، حل و فصل صلح آمیز اختلافات و جلوگیری از حمله احتمالی آمریکا و ممانعت از ارسال پرونده ایران به شورای امنیت بود.