اخیرا من بیاد نامه ای افتادم که قبل از اینکه شما به عنوان کاندید رییس جمهوری از طرف حزب ما (دموکرات) منتخب شدید برایتان نوشتم.

در آن زمان که صدای مخالف هم پایه جمهوری خواه شما مانند صدایی بلند در گوش، مرا دنبال میکرد، بیاد کتاب آفرینش که خودم در مورد پادشاه بزرگ داریوش نوشته بودم افتادم.

اکنون، مانند همان زمان معتقد هستم که بهترین راه این است که با رهبران پارسی که در گذشته امپراطوری پارس نامیده میشد، هم پیمان شوید، مانند دو امپراطوری بزرگ با هم در آرامگاه داریوش کبیر در پاسارگاد ملاقات کرده و عهد و پیمان دوستی و اتحاد بین پارسیان و مردم امریکا ببندید.

من این پیشنهاد را کمتر از دو هفته پیش در یک مصاحبه از طریق تلوزیون ماهواره ای پارس که صدا و تصویر آن به میلیونها نفر در ایران امروز میرسد اعلام کردم.

با هم نظری صاحبنظران و برنامه گذاران منطقه، لزومی ندارد که ما همیشه در این دنیای غریب و تنها باشیم.

من خوشبین هستم که با رهبری شما در این زمینه چه نتایج خوبی حاصل خواهد شد که وارثین آن پادشاه بزرگ که هنوز در آن قسمت از دنیا بزرگ هستند را گرد هم آورید.

آرزوی بهترینها برای شما دارم و به عنوان یک شهروند واشنگتن اجازه بدهید بگویم که تعجبی ندارد که من یکی از طرفداران رهبری شما هستم.