به گزارش نیسم آنلاین، اسماعیل جلیلی تأکید کرد: چین با پیگیری سیاست دامپینگ به دنبال محتاج کردن کشور به محصولات خود و نابود کردن تولیدکنندگان ایرانی است.

سوء استفاده چین از حسن نیت ایران

با موافقت ایران برای استفاده از یوان بجای یورو و دلار ، چین از این حسن نیت ایران سوء استفاده می کند.

به گزارش افکار نیوز ، هم اکنون شرکت های پالایشگاهی چینی بخش پول نفت کشورمان را به صورت «يوان» و طلا به جای دلار پرداخت می کنند که با توجه به نوسانات شدید قیمت ارز و طلا به نظر می رسد این روش به صلاح کشورمان نباشد.

در چند سال اخیر شرکت های چینی ثابت کرده اند که استاد ماهیگری در آبهای گل الود هستند، به عنوان مثال شركت پالايشگاهي «يوني‌پك» چين دو سال پیش، تعهد كرد تا ۱۰ميليارددلار در پالايشگاه‌سازي ايران سرمايه‌گذاري كند و قرارداد خريد نفت سالانه با ايران امضا كند. این شرکت ۱۰ميليارد دلار سرمايه‌گذاري را در ايران انجام نداد، اما امتيازاتش را گرفت!

ميعانات گازي را ارزان‌تر از ايران خريد و ۳۰هزار بشكه میدان نفتی بهرگان را كه قيمتش با مذاكره تعيين مي‌شود (اين نوع نفت قيمت جهاني ندارد) از آن خود كرد.

اما شرکت های چینی پول نفت را ۹۰ روزه پرداخت می کنند در حالی که عرف پرداخت پول نفت ۳۰روزه است. جالب اينكه سال گذشته وقتي بازاريابان نفتی ايران براي تمديد قرارداد به چين رفتند، مسوول چيني باز هم خواهان امتيازات سال قبل شد. بي‌آنكه سرمايه‌گذاري‌ ۱۰ميليارد دلاري‌اشان را انجام داده باشد.

چنبره چین روی صنعت نفت گستردگی زیاد دارد که در این گزارش مجال پرداختن جزئیات آن نیست . برای نمونه؛ دولت ايران حسابي نزد این کشور باز كرد که درآمد حاصل از فروش نفت به اين كشور در آن نگهداري شود تا به عنوان پشتوانه ال‌سي‌هاي خريد كالاهاي چيني مورد استفاده قرار گيرد.
در اين سه سال بيش از ۲۵ ميليارد دلار پول در اين حساب جمع شده كه ايران چاره‌اي جز باز پس گرفتن آنها در قالب واردات كالا از چين ندارد. اين قرارداد بندهاي ديگري نيز دارد كه سایت بازتاب آنها را چنين آورده است: چين علاوه بر آنكه پول خريد نفت ايران را نزد خود نگه مي‌دارد، مديريت اين پول را نيز به عهده دارد و خود اين پول را به ارزهاي مختلف مي‌تواند تبديل كند. يكي از نكات جالب و البته تاسف‌بار در اين قرارداد، اين بوده است كه دولت چين، هيچ‌گونه تعهدي نسبت به نتيجه اقدام خود ندارد و اگر به خاطر اشتباه سهوي يا عمدي دولت چين بخشي از سود يا اصل پول ايران با نوسانات نرخ‌هاي ارز از بين برود، مسووليت آن بر عهده ايران است.

شاهکارهای چینی در ایران !

در سالهای اخیر شرکتهای مختلف چینی همچون ساینوپک، سینوک و CNPCI چین قراردادهایی را به ارزش بیش از ۴۰ میلیارد دلار برای توسعه میادین مشترک نفت با عراق و قطر همچون آزادگان شمالی، آزادگان جنوبی، یادآوران، فاز ۱۱ میدان پارس جنوبی، فاز دوم توسعه کارخانه ایران ال.ان.جی و طرح توسعه پارس شمالی امضا کرده اند.

در هر یک از این میادین شرکتهای چینی طرف قرارداد یا عملیات اجرایی پروژه را آغاز نکرده اند و یا طرح توسعه را با تاخیرهایی در حال انجام است که عقب ماندگی در میادین مشترک نفت و گاز با قطر و عراق با سیاست دولت مبنی بر شتاب در طرح توسعه میادین مشترک هیدروکربوری همخوانی ندارد.
هم اکنون در صنعت نفت دغدغه‌های‌ زيادي داريم. از كاهش نگران‌كننده توليد نفت گرفته تا نحوه تعامل چيني‌هايي كه بيش از حد حسابشان كرديم.

وقتي آمار رسمي اوپك به نقل از منابع معتبر ثانويه بازار نفت، توليد نفت ايران را سه ميليون و ۱۹۶ هزار‌ بشكه در روز اعلام مي‌كند جداً بايد نگران بود. كاهش ۴۰۰‌هزار بشكه‌اي توليد نفت در آوريل ۲۰۱۲ نسبت به متوسط توليد سال ۲۰۱۱، مساله‌اي نيست كه از كنار آن بتوان «سهل» عبور كرد. وقتي توليد نفت كاهش مي‌يابد به آساني و «يك شبه» افزايش نمي‌يابد. منافع ملي اقتضا مي‌‌كند كه اين دغدغه جدي گرفته شود.

ایران قصد دارد تا چهار سال آینده بر اساس برنامه ریزیهای صورت گرفته تولید نفت خود را از ۴.۲ میلیون بشکه کنونی به ۵.۱ میلیون بشکه برساند، حجم زیادی از این افزایش تولید مربوط به میدان های بزرگ نفتی کشورمان در منطقه غرب کارون است که هم اکنون شرکت های پیمانکار چینی مشغول کار هستند که بر اساس صحبت های مدیران صنعت نفت با تاخیر های زیادی روبرو است. لازم به ذکر است میدان های نفتی آزادگان جنوبی، آزادگان شمالی و یادآوران موجود در منطقه غرب کارون با کشور عراق مشترک است.

این در حالی است که توسعه این میدان های مشترک نفتی توسط عراق با مشارکت غول های نفتی جهان همچون پتروناس مالزی، شرکت انگلیسی - هلندی شل و هالیبتون آمریکا به سرعت در حال انجام است.