زندانیان سیاسی؛ تداوم چنین رژیمی امکان ناپذیر است

بیانیه زندانیان سیاسی سکولار دمکرات به مناسبت اول ماه می؛ تداوم چنین رژیمی امکان ناپذیر است

کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی: در آستانه دوازدهم اردیبهشت ماه، روز جهانی کارگر و روز معلم، جمعی از زندانیان سیاسی سکولار دمکرات ایران با انتشار بیانیه ای با انتقاد از سیاست های سرکوبگرانه رژیم جمهوری اسلامی در برابر خواسته های کارگران و فرهنگیان، رفع مشکلات ایشان را در گرو تحقق آزادی، دمکراسی و عدالت و در چهارجوب یک ساختار سکولار دمکراتیک ارزیابی کردند.

متن کامل بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی سکولار دمکرات ایران:

روز کارگر و روز معلم گرامی باد

اول ماه می، روز کارگران ایران، روز جهانی کارگر را گرامی میداریم که این زحمتکشان ایران بیش از هر زمانی در رنج اند.

بنا به گفته وابستگان حکومت در سال گذشته بیش از یکصد هزار کارگر از کار بیکار شده اند. همچنین بنا به اذعان حکومت خط فقر به بیش از یک میلیون رسیده است. در حالی که حقوق کارگران حدود سیصد و پنجاه هزار تومان است.

همین ارقام کافی است تا میزان رنج و محرومیت این طبقه زحمتکش را آشکار سازد. این در حالی است که هزاران کارگر حقوق ماهیانه خود را دریافت نمی کنند و روزی نیست که به همین دلیل دست به تجمع و تحصن نزنند.

اما کو گوش شنوا؟ کارگران ایرانی زیر فشار طاقت فرسای گرانی و تورم دست و پا می زنند، و رژیم ریاکار جمهوری اسلامی به گونه ای وانمود می کند که گویا همه چیز روال طبیعی خود را طی می کند.

اگر هر گروه یا تشکل کارگری نیز دست به اعتراض مسالمت آمیز بزنند، سر و کارشان با زندان و شکنجه است. آنگونه که در مورد نمایندگان کارگران نیشکر هفت تپه یا سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، و یا تشکل های کارگری آزاد کردستان و آذربایجان اعمال کرده اند. از دیگر سو روز 12 اردیبهشت را روز معلم اعلام کرده اند. در حالی که همواره برخورد حکومت با خواسته های صنفی فرهنگیان با زبان سرکوب، زندان و شکنجه بوده است.

و اینک نمایندگان از همین صنف آگاه، فرهنگ ساز و زحمتکش در زندان های رژیم بسر می برند. ضمن اینکه فرهنگی ها و معلمین ایرانی به لحاظ معیشت و جایگاه شایسته اجتماعی این صنف در شرایط بسیار وخیمی هستند و حکومت در برخورد با خواسته ها و جایگاه آنان برخوردی ریاکارانه دارد. و واقعیت این است که رژیم جمهوری اسلامی به لحاظ شرایط اقتصادی، بین المللی و داخلی در یک وضعیت بسیار بد و بحرانی قرار دارد.

به همین دلیل تلاش می کند با باج دهی به دولت های قدرتمند خارجی برای خود فرصت و مشروعیت بخرد. اما بر عکس سعی می کند در مسایل داخلی بویژه عمومی که به حقوق مسلم صنوف و طبقات ارتباط پیدا می کند به اصولی که به حقوق بشر مرتبط است از شهروندان زهر چشم بگیرد و مثلاً اقتدار خود را به رخ مردم ناراضی بکشد.

این یک حرکت دوگانه و ریاکارانه است که اطمینان داریم به پایان راه خود رسیده است. برای اینکه ذات ریاکارانه و ماقبل قرون وسطایی رژیم، آن را به لحاظ ناکارآمدی درونی، عدم مشروعیت داخلی و خارجی و نقض سیستماتیک حقوق شهروندی و حقوق بشر در جایگاهی قرار داده است که حتی غربی ها نیز به قول و قرارهای ایشان باور ندارند. برای اینکه ماهیت اصلی اش در فریب و ریاکاری است.

کارگران زحتمکش، فرهنگیان آگاه، دانشجویان و دانشگاهیان پیشرو، زنان مبارز و سایر گروه ها و طبقات و صنوف اجتماع می دانند که ذات رژیم در ریاکاری، عدم پاسخگو بودن، فساد گسترده درونی و سرکوب قرار دارد و به همین دلیل تداوم چنین رژیمی را غیرمعقول، غیرمنطقی و عملا امکان ناپذیر می دانند.

بنا بر این رفع مشکلات کارگران و فرهنگیان را با تحقق آزادی، دمکراسی و عدالت و در چهارجوب یک ساختار سکولار دمکراتیک می دانند.

امضا کنندگان این بیانیه:

جعفر (شاهین) اقدامی

ناصر(بردیا) آذرنیا

محسن (آریو) جوادی افضلی

عارف درویش

مجید دری

ابوالفضل (پوریا) شاپری

رضا شریفی بوکانی

حشمت الله طبرزدی

رضا عزیزی

مزدک علی نظری

مهدی (کوروش) کوهکی

میثاق یزدان نژاد