حنیف حیدرنژاد/سایت انتگراسیون: در اعتراض به شرایط غیر انسانی و قوانین تبعیض آمیز بر علیه پناه جویان در آلمان، گرو ه هائی از پناه جویان در بسیاری از شهر های کوچک و بزرگ آلمان تصمیم گرفته اند تا با زیر پا گذاشتن عامدانه ی مقرارت محدود کننده ای که اجازه سفر و جابجائی را از پناه جویان گرفته، چند روز دیگر (هشتم سپتامبر 2012) به طرف برلین حرکت کنند. پناه جویان خود را برای شرایط مختلف آب و هوائی آماده کرده و می خواهند به هر قیمتی که شده محدودیت هائی که پلیس برای آنها ایجاد خواهد کرد را دور زده تا صدای اعتراضشان را به افکار عمومی برسانند.
سال هاست که پناه جویان بر اساس قانون موسوم به "رزیدنتس فلیشت- Residenzpflicht " که تردد و تحرک آنها را در آلمان بسیار محدود می کند، نمی توانند آزادانه رفت و آمد داشته و در صورتی که این مقرارت را زیر پا گذاشته و دستگیر شوند باید جریمه بپردازند. در سه سال گذشته برخی از ایالت ها در آلمان این قانون را در سطح ایالتی لغو کرده اند، اما با خروج از محدوده ایالتی و ورود به ایالت دیگری که هنوز این قانون را لغو نکرده امکان دستگیری پناه جو به قوت خود باقی است. پناه جویان و سازمان های مدافع پناه جویان این قانون را تبعیض آمیز می دانند و این بار با زیر پاگذاشتن عملی آن و حرکت به طرف برلین، دولت آلمان را به چالش می کشند.
یکی دیگر از اعتراضات پناه جویان معطوف به خوابگاه های دسته جمعی (هایم) پناه جویان می باشد که شرایط زندگی در بسیاری از آنها به غایت غیر انسانی و تحقیرآمیز است. پناه جویان خواهان برچیدهشدن این خوابگاه ها و زندگی در خانه های شخصی با شرایط رفاهی مناسب و در خور انسان می باشند.
یک خواست دیگر پناه جویان لغو بسته های غذائی و لغو سیستم کوپنی می باشد. بسیاری از پناه جویان برای سال های طولانی فقط موادی را که هر هفته به آنها تحویل داده می شود باید بخورند و به دلیل نداشتن پول کافی عملا از خرید آزاد مواد غذائی محروم هستند.
زندگی در چنین شرایط پناهجویان را از مردم و جامعه جدا کرده و آنها را به لحاظ روحی بیمار می کند. پناه جویان با اعتصاب و تحصن و اعتصاب غذا و اینک با راهپیمائی خود به طرف برلین به دنبال آنند تا از شرافت و حقوق اولیه انسانی خود دفاع کنند.
عزم پناه جویان معترض در آلمان و استمرار مبارزه ی آنها در هشت ماه گذشته اینک و به تدریج توجه افکار عمومی آلمان را نیز به خود جلب می کند. پناهجویان ایرانی، پیشتاز این مبارزه بوده اند. این اعتراضات اولین بار از شهر وورتسبورگ زمانی آغاز شد که پناه جوی ایرانی محمد رهسپار در اعتراض به شرایط غیر انسانی که در آن زندگی می کرد در هایم پناهندگی اقدام به خودکشی کرد. از آن زمان پناه جویان ایرانی در این شهر اقدام به تظاهرات و اعتصاب غذا و تحصن نمودند. دامنه ی این اعتراضات اکنون به بسیاری شهرهای دیگر در آلمان گسترش پیدا کرده است و ملیت های دیگر را نیز با خود همراه کرده است.
در گزارش تلویزیونی کانال 3sat که روز چهار شنبه پنجم سپتامبر پخش شد چندین پناه جوی ایرانی در مورد شرایط غیرانسانی که در آن زندگی می کنند توضیح داده و بر عزم خود برای ادامه مبارزه شان تاکید می کنند.