
روحانی با حملهای بیسابقه به مجلس دست نشانده خامنهای (فیلم زیر) گفت: مجلسی که فقط با ۱۰٪ روی کار آمده نمیتواند به نام ملت تصمیم بگیرد! او با اشاره به شکست پروژه وفاق دولت پزشکیان پس از جنگ ۱۲ روزه گفت: همان مدیران بیخرد دوباره همان مسیر اشتباه را میروند و این بار شاید پایان، فاجعهبارتر باشد.
واقعیت این است که روحانی بهتر از هر کسی میداند که نظام ولایتفقیه هیچ شانسی برای بقا ندارد. بنابراین نباید به تضادهای درونی حکومت در این دوران با عینک یکسال قبل نگاه کنیم. اختلاف و تضادها بسیار عمیقتر شده و بر سر تعیین استراتژی و نقشه مسیر تمامیت نظام است. دعوا برسر اتخاذ مسیری است که میتواند به سرنگونی تمامیت نظام راه ببرد.
کیهان خامنهای پیش تر با حمله به روحانی نوشته بود: باید چند خسارت دیگر برملا شود تا حسن روحانی محاکمه شود؟! اعترافات هفته گذشته ولیالله سیف، رئیس اسبق بانک مرکزی باز هم پرونده خسارتهای جبرانناپذیر حسن روحانی را به صدر اخبار کشور بازگرداند. روحانی، کوچکترین احساس مسئولیتی در برابر نسلهای آینده ایران و حتی فردای اتمام مسئولیتش نداشته است. او برای دفاع از انگاره غلط «برجام پرفایده» به خزانه کشورِ در تحریم حملهور شد و چوب حراج به ۶۰تن طلا زد. اما مهمترین سؤال پیرامون این اظهارات متوجه دستگاه قضائی است. چرا دستگاه قضا به این پرونده مشخص و غیرمبهم ورود نکرده و با یکی از مصادیق عیان فساد برخورد نمیکند؟! چرا باید در محاکمه عامل مستقیم تمامی مفاسد هنگفت نامبرده تعلل نشان داد؟ اگر روحانی یکبار بابت کارشکنیهای تعمدی خود در دادگاه روحانیت و جرایم اقتصادی حاضر میشد، امروز وقت خود را صرف تجویز نسخه تسلیم نمیکرد!
English SummaryIn an unprecedented attack, Hassan Rouhani criticized the Supreme Leader's puppet parliament, stating that a legislature backed by only 10% cannot make decisions on behalf of the nation. He highlighted the failure of the coalition under Mohammad Reza Taqavi after the recent conflict and criticized the same inept managers for continuing down a disastrous path.
Rouhani seems to understand that the Velayat-e Faqih regime has little chance of survival. The internal conflicts are now deeper, centering around strategies that could lead to the regime's downfall. The Kayhan newspaper, aligned with the Supreme Leader, previously called for Rouhani's prosecution, pointing out the substantial losses attributed to his administration.
Critics argue that Rouhani lacks any sense of responsibility for future generations, especially regarding his defense of the flawed JCPOA nuclear deal, which severely affected the country's finances. The key question raised is why the judiciary has not intervened in such clear-cut cases of corruption or prosecuted Rouhani for his deliberate actions that contributed to significant economic issues. If he had faced justice for his misdeeds, he might not be advocating for submission today.