به نوشتۀ "اکسپرس"، هفته‌نامۀ فرانسوی، در تاریکی شب‌های تهران، اکنون صدای موشک‌های اسرائیلی با فریاد «مرگ بر دیکتاتور» درآمیخته است. همان شعاری که مردم بعد از قتل مهسا امینی، از زیر دندان‌های‌شان بیرون کشیدند، حالا دوباره شنیده می‌شود. اما این‌بار، بمب‌افکن‌های «بی-۲» آمریکایی و پهپادهای اسرائیلی ضمانت اجرای این شعار را به دوش می‌کشند.

اکسپرس نوشته است: برنامه هسته‌ای ایران که دهه‌ها مثل سپر آهنین بود، حالا با بمب‌های ۱۳ تنی ضدسنگر از وسط پاره شده است. ترامپ افتخار می‌کند که "برنامه هسته‌ای ایران دیگر تمام است." اما این فقط یک بخش از ماجراست.

اسرائیل از اول هم حمله را فقط برای نابودی اورانیوم انبارشده طراحی نکرد. حالا هدف اصلی، مردی است که از ۱۹۸۹ تا همین حالا، همه نخ‌ها را دست خودش نگه داشته: علی خامنه‌ای. وزیر دفاع اسرائیل صریح گفته "این هیتلرِ زمانه نباید زنده بماند."

۲۰ ژنرال سپاه در همان روزهای اول جنگ کشته شدند. این یعنی حفاظ انسانی خامنه‌ای از نفس افتاده است. برنارد هیکل، استاد دانشگاه پرینستون به اکسپرس می‌گوید: "الان مدل اسرائیل همین است: حذف هدفمند سران".

اکسپرس گزارش می‌دهد که خامنه‌ای، ۸۶ ساله، خانه معروفش در تهران را ترک کرده و حالا در یک پناهگاه امنیتی شمال شهر زندگی می‌کند. تلفن و اینترنتش قطع است؛ پیام‌هایش را با دست به فرماندهان می‌رساند. چون می‌داند که جاسوس‌های موساد، مثل مور و ملخ از در و دیوار بالا رفته‌اند. ترامپ هم فرصت ترور مستقیم او را داشت — ولی به روایت منابع آمریکایی، فعلاً چراغ سبز نداده است: "می‌دانیم کجاست. نمی‌کشیمش. دست‌کم فعلا".

اکسپرس یادآوری می‌کند که خامنه‌ای یک‌بار در سال ۱۹۸۱ جان سالم از یک بمب‌گذاری برده بود. آن‌موقع بازوی راستش را از دست داد و شنوایی‌اش نصفه‌نیمه شد. حالا بعد از چهل سال حکومت آهنین، به قول اکسپرس، دیگر نه وقت کوهنوردی دارد، نه امنیت پیاده‌روی. در و دیوار تهران پر از سایه جاسوس و پهپاد شده است.

به گزارش رادیو فرانسه، اکسپرس می افزاید که خامنه‌ای در آخرین سخنرانی‌اش با صدایی لرزان گفت: "ملت ایران تسلیم نمی‌شود" ولی همان‌جا، آیه ۱۳۹ آل عمران را هم خواند — همان آیه‌ای که پیام شکست اُحد در صدر اسلام بود. اسلام‌شناس‌ها می‌گویند: "این حرف بیشتر شبیه وصیت‌نامه بود تا اعلام پیروزی".

فروپاشی دکترین امنیتی جمهوری اسلامی

بی بی سی هم در گزارشی نوشت: فرماندهان سپاه پاسداران و نیروی قدس برای دهه‌ها دکترین نظامی خود را این گونه توجیه می‌کردند که «اگر با دشمن فراتر از مرزهای ایران نجنگیم، باید در خیابان‌های تهران با او بجنگیم.»

اما امروز، به نظر می‌رسد این دکترین شکست خورده است. نبرد از مرزهای ایران گذشته و به قلب تهران رسیده است. بسیاری از فرماندهان سپاه که این استراتژی را ترویج می‌کردند، یکی پس از دیگری به دست اسرائیل کشته شده‌اند.

در چهار دهه گذشته حکومت ایران ده‌ها میلیارد دلار صرف سازماندهی، آموزش و تسلیح نیروهای نیابتی خود در لبنان، سوریه، عراق و یمن کرده و بارها از هلال شیعی سخن گفته است. اکنون جنگنده‌های اسرائیلی شب و روز از فراز سوریه، متحد پیشین حکومت، گذشته و ایران را هدف قرار می‌دهند و هیچ‌یک از این نیروهای نیابتی قادر به کمک نیستند.

تنها در ده روز گذشته، چندین تن از فرماندهان ارشد سپاه که مستقیماً مسئول اجرای استراتژی نفوذ منطقه‌ای ایران در دو دهه گذشته بودند، کشته شده‌اند.

همزمان، ده‌ها میلیارد دلار سرمایه‌گذاری ایران در برنامه هسته‌ای‌ که موجب تحریم‌های شدید شد در بمباران‌های ده روز گذشته به‌شدت آسیب دیده‌اند و به گفته دوالد ترامپ در حملات دیشب آمریکا «نابود» شده باشند. اکنون نه برنامه هسته‌ای نه شبکه نیروهای نیابتی منطقه‌ای، نتوانسته‌اند برای حکومت امنیت به ارمغان بیاورند.

اکنون این سؤال مطرح است: آیا رهبری جمهوری اسلامی اذعان خواهند کرد که دکترینش فروپاشیده؟ یا خواهند کوشید آن را بازسازی کند؟