هفته‌‌ی گذشته، جنوب کالیفرنیا طبق معمول یک زلزله را تجربه کرد. این زمین‌لرزه طبق گزارش سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده (USGS)، قدرتی معادل ۵٫۲ ریشتر داشت و به اندازه‌ای قوی بود که باعث استرس شود، اما نه آن‌قدر که خسارت زیادی به جا بگذارد. بااین‌حال، گروهی خاص از ساکنان منطقه وارد حالت دفاعی مخصوص به خودشان شدند.

میندی آلبرایت، مدیر نگهداری از پستانداران در پارک سافاری باغ‌وحش سن‌دیگو، توضیح می‌دهد: «فیل‌ها توانایی درک صدا از طریق پاهایشان را دارند. اما نمی‌توانیم با قطعیت بگوییم آن‌ها می‌دانستند زلزله در راه است. طبق تصاویر ضبط‌شده، به‌نظر می‌رسد فیل‌ها تقریباً هم‌زمان با انسان‌ها واکنش نشان دادند.»

در زمان زلزله برخلاف انسان‌ها که روی زمین می‌نشینند یا پناه می‌گیرند فیل‌های پارک سافاری باغ‌وحش سن‌دیگو رفتار متفاوتی داشتند. در دوربین دیده شد که آن‌ها «دایره‌ی هشدار» تشکیل دادند؛ رفتاری غریزی که طی آن، فیل‌های بالغ گرد هم می‌آیند و دور بچه‌ها حلقه می‌زنند و رو به بیرون می‌ایستند تا در صورت نیاز از آن‌ها در برابر شکارچیان احتمالی محافظت کنند.

آلبرایت به آی‌اف‌ال‌ساینس گفت: «این رفتاری ذاتی محسوب می‌شود. غریزه‌ی گله این است که از کوچک‌ترین اعضا و در مجموع از کل گله محافظت کند. در چنین لحظاتی است که همکاری و اعتماد میان آن‌ها به‌خوبی دیده می‌شود.»

همان‌طور که در ویدئو مشاهده می‌شود، وقتی زمین شروع به لرزیدن می‌کند، سه فیل بالغ به نام‌های اندلولا، اومنگانی و خوس، محیط اطراف را بررسی می‌کنند و به‌سرعت به‌سوی زولی و مک‌هایا، دو بچه‌فیل هفت‌ساله، می‌دوند. این رفتار با زندگی طبیعی فیل‌ها در حیات‌وحش تفاوت چندانی ندارد؛ جایی که گله‌ها از خواهران، خاله‌ها و عمه‌ها، مادرها و مادربزرگ‌ها تشکیل می‌شود و هدایت آن‌ها برعهده یک فیل ماده‌ی مسن‌تر است.

آلبرایت توضیح می‌دهد: «رئیس خانواده معمولاً مسن‌ترین و باتجربه‌ترین ماده است. او گله را هدایت می‌کند، می‌داند کجا و چطور غذا و آب پیدا کند، چطور از شکارچیان دوری کند و کدام مکان‌ها برای پناه‌گرفتن بهتر هستند.»

به گزارش زومیت، آلبرایت می‌گوید: «فیل‌ها ساختار اجتماعی پیچیده‌ای دارند. هر فیل جایگاه خاص خودش را در سلسله‌مراتب اجتماعی گله دارد و باید در چارچوب روابط دقیق و حساس اجتماعی حرکت کند. گله‌ی باغ‌وحش دقیقاً مشابه گله‌های طبیعی نیست؛ سه فیل بالغ این گروه با هم نسبت خونی ندارند، بنابراین بیشتر شبیه «خانواده‌ای انتخاب‌شده» هستند تا گله‌ی طبیعی. بااین‌حال، آلبرایت می‌گوید: «آن‌ها گله‌ای منسجم و هماهنگ‌اند و برای حفظ امنیت بچه‌ها به یکدیگر تکیه می‌کنند.»

درست همانند ساکنان انسانی منطقه، فیل‌ها نیز نسبتاً سریع به حالت عادی بازگشتند. آلبرایت می‌گوید: «گله‌ی فیل‌ها در کمتر از چهار دقیقه دوباره به جست‌وجوی غذا پرداخت، هرچند که همچنان در نزدیکی یکدیگر باقی ماندند. وقتی اندکی بعد پس‌لرزه رخ داد، آن‌ها بار دیگر دایره‌ی هشدار تشکیل دادند، اما این‌بار سریع‌تر متفرق شدند. آن‌ها دریافته بودند که صدای لرزش‌ها با تهدیدی واقعی همراه نیست.»