یک درِ آبی بدون علامت در خیابان «چنسری لین» لندن، منطقه تاریخی این شهر که روزگاری چارلز دیکنز در آن به عنوان دفتردار مشغول به کار بود، دروازهای به دنیای مخفی و اسرارآمیز تونلهای تودرتو است. (فیلم زیر)
این تونلها که طولی بیش از یک کیلومتر دارند و در عمق ۳۰ متری زمین حفر شدهاند تا سال ۲۰۰۷ تحت پوشش قانون اسرار رسمی بریتانیا قرار داشتند. اما قرار است به زودی به یکی از جاذبههای گردشگری عظیم و جدید جهان تبدیل شوند.
انگوس ماری، مدیر عامل شبکه تونلی لندن، در این باره میگوید: «این مکان قرار است به یک فضای وسیع تبدیل شود که به بازدیدکنندگان حس شگفتانگیز و تاثیری عمیق بدهد.»
این تونلها که در دوران جنگ جهانی دوم به عنوان پناهگاههای ضد هوایی ساخته شدند، قرار است بازسازی شده و بخشهای مختلفی از جمله موزه، گالری هنری و مرکز فرهنگی به آن افزوده شود.
تونلهای «کینگزوی» که در سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۲ ساخته شدند، به منظور حفاظت از مردم لندن در برابر بمبارانهای هوایی نازیها طراحی شده بودند.
این مکان از دو خیابان موازی در زیر خطوط متروی شمالی و مرکزی عبور میکند و بیش از ۳۶۵ متر طول و ۵ متر عرض دارد. این پروژه در مدت ۱۸ ماه ساخته شد و هرچند در ابتدا برای اتصال به ایستگاه متروی بالای سر در نظر گرفته شده بود، اما به دلیل تغییر استراتژی حمله آلمان، هرگز مورد استفاده قرار نگرفت.
در دهههای ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰، این تونلها به مرکز عملیات ویژه بریتانیا تبدیل شدند و به عنوان مقری برای سرویس اطلاعات مخفی بریتانیا «امآی۶» (MI6) عمل کردند.
همچنین در دوران جنگ سرد، از این تونلها برای ارتباطات داخلی استفاده شد و حتی «خط تلفن قرمز» میان رهبران ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در زمان بحران موشکی کوبا در سال ۱۹۶۲ از این تونلها میگذشت.در دهه ۱۹۸۰، این مکان توسط شرکت «بریتیش تلکام» مورد استفاده قرار گرفت و در آن زمان حتی یکی از عمیقترین بارهای جهان در آنجا راهاندازی شد.
حالا اما سازمان شبکه تونلی لندن قصد دارد با سرمایهگذاری ۱۴۹ میلیون دلاری، این مجموعه تاریخی را به یک جاذبه گردشگری بزرگ تبدیل کند.
به گفته ماری، «هدف ما جذب ۳ میلیون بازدیدکننده در سال است که این مکان را در مقایسه با گالری ملی بریتانیا و برج لندن به یکی از پرطرفدارترین مکانهای گردشگری تبدیل میکند.»
این پروژه همچنین در نظر دارد تا نمایشگاههای هنری، ساختارهای تعاملی و نمایشهای دیجیتال را در این تونلها به نمایش بگذارد.
مدیران پروژه امیدوارند که این جاذبه گردشگری جدید تا نیمه اول سال ۲۰۲۸ به بهرهبرداری برسد.